Bir kimsenin suçlu olduğu yetkililer (otorite) tarafından isbat edilinceye kadar o kişi suçsuzdur. Hiç kimse ona kendi kafasına göre suçlu muamelesi yapamaz, kafasına göre ceza kesemez.

Hikâye bu ya;

“Endülüs devleti zamanında bir papaz kilisenin damında az bulunan bir çiçek yetiştirir. Papaz o çiçeği çok sever. Kilisenin damında bir de keçisi vardır. Keçisini de çok sever. Bir gün bakar ki çiçek yenmiş. Oraya kimse çıkmadığı için bu çiçeği keçi yedi zannıyla keçiyi damdan aşağıya atar ve keçi ölür.

Papaz, müslüman hâkimin huzuruna çıkarılır. Hakim, hayvanların yaptıklarından sorumlu olmadıkları, eğer hayvanlar başkasına zarar verirlerse hayvan sahibinin zararı ödeyeceğini bildirdikten sonra papaza sorar:

-Keçinin bu çiçeği yediğini sen gördün mü? Papaz:

-Hayır görmedim.

-Peki gören var mı?

-Hayır yok ama dama benden başka kimse çıkmaz. Keçiden başka o damda kimse yoktu, der.

Hâkim, hayvanların yaptıklarından sorumlu olmadıkları hâlde hayvanı damdan aşağı atmaktan papazı ta’zir (kınama) cezasıyla cezalandırır.

Aradan uzun zaman geçer. Bir gün papaz, akşam karanlığında evine doğru giderken bir adam ‘Yandımmm’ diyerek yere yıkıldığını görür. Papaz yere yıkılanın yanına varır. Hançeri adamın bağrından tam çıkarırken muhafızlar gelir ve derdest edip aynı hâkimin önüne çıkarılır. Papaz, olayı olduğu gibi anlatır ama elinde kanlı bıçakla ölenin üzerinde yakalandı. Hâkim:

-Eğer sen keçinin o çiçeği yemediği ihtimalini kabul etseydin ben de senin öldürmediğin ihtimalini kabul ederdim. Ama İslâmda “Berâeti zimmet asıldır” kuralı vardır. Suçun, delillerle sabit oluncaya kadar sen suçsuzsun, der. Sonra gerçek kâtil bulunur da Papaz beraat eder.”

Ama bu hukukun temel ilkesine rağmen müslümanlar da, başkaları da, günümüzde özellike medya kendilerine göre, bazı olaylarla ilgili birilerini hemen suçlu ilan ederler. Hatta hâkime işi bırakmadan ceza bile keserler. Bu işlerde çek de aceleci davranırlar.

Suçladıkları kimsenin suçlu olup olmadığına bakmazlar.

Kesin bilgiye ulaşıncaya kadar araştırma gereği duymazlar.

Bu konuda iman edenlere Allah’ın bir uygulaması ders vermeli, örnek olmalı değil mi?

Müslümanlar inanır ki Allah (cc) el-Alîm’dir, yani her şeyi bilir. Ona gizli olan birşey, O’nun bilmediği hiç bir şey yoktur. Müslümanlar Allah’ın (cc) âdil olduğuna da inanırlar. Bu konuda onların hiç bir tereddütleri yoktur. Kıyâmette herkese yaptığını bildirecek ve ona göre herkesin hak........

© Mir'at Haber