Bu ayın (Ağustos-2025) başında Tunus’tan bir haber geldi. Nahda Harketi’nin lideri Raşid el Gannuşi, Gazze’de İsrail’in sürdürdüğü katliama/soykırıma karşı Gazzelilerin sesini duyurmak, onlarla dayanışma içinde olduğunu anlatmak üzere açlık grevine başlamış.

İslam fıkhı açısından şu veya bu haklı sebeplerle “açlık grevi”ne girmenin hükmünü bilmiyorum, alimlerimizin bu konuyu gündemlerine almalarında fayda var. Bildiğim Hz. Peygamber(s.a.)’in “süresiz orucu (Savm-ı dehr)” yasaklamış olmasıdır. Şöyle buyurmuştur: ““En faziletli oruç, kardeşim Davud’un orucudur. O bir gün oruç tutar,bir gün yerdi:” (Buhari, Teheccüd, 7. Ayrıca bkz. Ahmed ibn Hanbel, IV, 4).

Gannuşi İslami ilimlere vukufiyeti olan müstesna zatlardan biridir; akaid-kelam bilgisi yanında fıkıh bilgisi de mükemmeldir, ortaokul seviyesinde dini bilgilerle kitleleri uyutmaz, batı-modern dünyayı da gayet iyi tanır, bilir. Mutedil bir şahsiyete sahip, hayatında siyaset ve siyasi mücadele önemli yer tutmuşsa da, siyasi ihtirası yoktur, din-İslam adına meydanlarda nutuk atan, dini istismar eden “siyaset bezirganları”ndan değildir.

Onu iki kere ziyaret ettim, ilki 1996’da İngiltere’de iken, diğeri 2015 yılında Tunus’ta.

Londra’da kaldığı ev yarı bodrum kattı, bir kanepe ve yerde bir kilimden başka eşya yoktu. İki saate kadar sohbet ettik. Hayatı hapis, sürgün ve işkencelerle geçmiş Gannuşi’nin aydınlık yüzünde, karamsarlığın, ümitsizliğin tek bir çizgisi yoktu.

Bana kitabını hediye etti: “El hurriyatü’l amme fi devleti’l İslam”. (Beyrut-1993) Kitap gerçekten değerli bir eser, benim 35 senedir önemini anlatmaya çalıştığım Medine Sözleşmesi’yle bir çok noktada örtüşen tezleri savunuyor. Kitabın Türkçe’ye tercümsine çok çalıştım, sonunda değerli dostum Osman Tunç tarafından “İslam Devletinde Kamusal Özgürlükler” (Mana y.-İstanbul) Türkçe’ye çevrildi.

Gannuşi, 2011’deki adına “Arap baharı” denen olaylardan sonra –ki olayların başlanngıç noktası Tunus idi- Tunus’a döndü, diğer siyasi gruplarla Tunus’ta çoğulcu bir model önerdi,........

© Mir'at Haber