Yine bir sabaha öfkeyle uyandık. Uyandık mı, emin değilim… Belki de vicdanlarımız hâlâ uyuyor… Yıllardır Gazze’de süren abluka… Ve bu ablukanın dozunun arttırılarak soykırıma dönüşmesinin üzerinden neredeyse iki yıl oldu. İki yıla yaklaşan bu soykırım esnasında sadece izledik.

Hükümetler bu yaşanan soykırım karşısında terörist bir yapıyı sadece kınamakla yetindi. Vicdanı olan halklar sokağa döküldü… Manipülasyonlar, tutuklamalarla Filistin halkının sesi olan insanların sesi kısılmaya çalışıldı.

Maalesef umudu bir gemide aramaktan başka çare bırakılmadı. Mavi Marmara’dan beri bir umuttur ablukayı kırmak. Fakat her seferinde uluslararası sularda hukuksuzca vicdan sahibi insanlara yaşatılan zulme şahit oluyoruz…

Geçtiğimiz ay Vicdan gemisine saldırmak suretiyle vurdular umudumuzu. Umut aslında geminin Gazze’ye ulaşması değildi. İsrail’in imanı gereği buna izin vermeyeceğini elbette biliyoruz. Bu zülme karşı insanların harekete geçmesini sağlamak amaç… Ve tarih karşısında oturanlardan, zulme karşı boyun eğenlerden olmamak…

Ve günlerdir nefesimizi tutmuş Madleen’in vicdan yolculuğunu izliyorduk. 12 vicdan sahibinin sadece insani yardım........

© Milli Gazete