Hiçbir insan, diğerlerinden bağımsız yaşayamaz. Her insan hem muhtaçlık, hem paylaşım anlamında hem de dayanışma ve iş bölümü anlamında başkalarıyla ilişkisi olmak zorundadır. İnsanların birlikte yaşaması nasıl ki, fıtri bir zaruretse bu birlikteliği sağlamlaştıran, anlamlı kılan ve sükûnet teskin eden temel motivasyon da duygu birlikteliğinin sağlanabilmesidir. Duygu birlikteliği, aynı amaç için bir araya gelen topluluklar açısından oldukça önemlidir. Her topluluğun varlık amacı ancak bu duyguların bir noktaya doğru akmasıyla anlamlı kılınabilir. Akrabalık ilişkileri, hemşerilik dernekleri, ulus bilinci ve din kardeşliği gibi olgular, duyguların bir noktada birleşmesiyle sağlam temeller üzerine oturabilir. Bu girişten sonra ulus inşa etme sürecinde duyguların rolüne geçiş yapabiliriz.

Uluslaşma sürecinin temel motoru, eğitimin tabana yayılmasıdır. Yaygın eğitimin zorunluluğu devletin makbul vatandaş inşa etme sürecinin en önemli aygıtıdır. İşte bu aşamada bireyler vatandaş olmak için hem zihnen hem de kalben hazırlanıyor. Kahramanlıklarla örülmüş ortak geçmiş vurgusu ve idealize edilmiş gelecek tasavvuru yaygın eğitimin paltosundan çıkmıştır. Böylece ilk duygusal tasarımların yaygın eğitimin müfredatıyla gerçekleştiğini söyleyebiliriz. Devletin ulus inşa etme çabası için önemli........

© Milli Gazete