Katıldığım bir toplantıda genç kızların sorusu karşısında bocaladım.

Bir yazar, kadınlarla ilgili tweet atmış,

Verilen cevapları nasıl bulduğumu sordular.

Konudan haberim yok, dedim,

Açıp sosyal medyadan gösterdiler.

Yazar beyefendinin tweeti, bir gencin arabanın ön koltuğuna annesi ya da ablasını oturtup nişanlısını arkada oturttuğu için kızın nişanlıdan ayrıldığı yönünde idi.

Devamında da o kız için kullandığı, “üç yıldır evlenmediği”, annesinin artık “turşusunu kursun” cümlesi ile gelen binlerce yorum.

Bir başka beyefendinin “nerede o eski cefakâr ninelerimiz” tweetine karşılık, kadınların tweetlerinde büyükannelerinin prenses olmadığını, kocalarının zulmüne antidepresan içerek sabrettiklerini yazmışlar.

Biri, 93 yaşındaki Ayşe Gökkaya’yı örnek vermiş.

“Manisa'da 72 yıl önce, kocası tarafından elleri tırpanla kesilen 93 yaşındaki Ayşe Gökkaya.

Henüz 8 aylık evliyken, tartıştığı eşi, her iki elini de bileklerinden tırpanla keser, elleri olmamasına rağmen yaşama tutunmuş, bahçesinde yetiştirdiği sebzeleri, dağlardan topladığı kekikleri pazarlarda satarak geçimini sağlamış.”

Şükrü Erbaş’ın “köylüleri neden öldürmeliyiz” şiirinin acılığını aşan bir katliam, Ayşe Gökkaya’nın yaşadığı.

Aslında büyük bir sorun var ki, gençler artık yuva kurmuyorlar.

Yuva kuranlarda, erkek kavvam olması gerekirken, ailede dengeyi sağlayamıyor, anne........

© Milli Gazete