Başlıktaki “göğ” kelimesi yerine “gök” kelimesi kullanılmaktadır, ama arada önemli bir fark vardır. “Göğ”, “göğermek” kökünden gelir ve “yeşermek” demektir. “Gök” ise uzayla ilgili bir kelimedir. “Göğ ekin”, ekmeğin ham maddesi olan buğdayın oluşma sürecindeki niteliğiyle ilgilidir ve başağa durma aşamasını anlatır. Bir bakıma, amaç olan buğdaya dönüşme çabasını içine alan bir evredir “göğ ekin” süreci.

İnsanın, kendi öz varlığının bilincine doğru evrilme süreciyle, göğ ekinin başağa durma süreci arasındaki ilişkinin mecazlı anlatımı, halkın toplumsal bilincinde bu deyişle ifadesini bulmuştur. “Göğ ekin” biçildiğinde, amacı olan buğday ya da tohumdan yoksun bırakılmış olduğu için, doğal var olması engellenmektedir. İnsanın, insan olma sürecindeki “göğ ekin”i, gençlik evresidir. Bu evre, onun önce kendi varlığını fark etmesi, sorular sorması, sorgulamalarda bulunması, arayışlara yönelmesi, çabalar içinde olması, çeşitli seçeneklerle karşılaşarak bir seçim yapması gibi sorunlarla karşılaşması demektir. Onun için beklenmedik kararlarıyla, anlam verilemeyen davranışlarıyla, olmadık hayal ve istekleriyle, şaşırtan seçimleriyle, imkânsızlığı çağrıştıran girişimleriyle dikkatleri üzerine çeker genç olan. Zaten “gençlik” denilen evre de bütün bunların bir karşıtlığı, bileşimi, uyum ve uyumsuzluğundan başka nedir ki! Fakat bu evreyi, doğal şartlarıyla yaşamayan bir insanın, sonraki süreçteki yaşayışı daima bir........

© Milli Gazete