Ölmenin bu kadar kolay olduğu bir çağda, şehit olamamak için çok kötü olmak gerekir zannedersem… Kilodan veya sigaradan öldüğümüze göre çok mu kötüyüz acaba? Dua edelim Münteha… Dua edelim… Rabbimiz! Yolumuzu, yordamımızı, kalbimizi düzelt. Günahlarımızı bağışla. Bize merhamet et. Ömrümüz boyunca Senin rızan için yaşamayı ve Senin rızan için ölmeyi nasip et! Diye dua edelim. Dua edersek Allah bizi duyar. Bizim halimize üzülür. Bize merhamet eder.

Yusuf’uma da öğrettim dua etmeyi... Necmettin’ime de öğreteceğim. Muhammed’ime de… Bakarsın onlar da evlatlarına öğretir. Ailemizden en azından birkaç şehidimiz olsa fena mı olur? Şöyle Allah için teslim olmuş… Allah için secde etmiş… Allah için infak etmiş… Allah için okumuş… Allah için yazmış… Allah için evlenmiş… Allah için evlat yetiştirmiş… Allah için meslek edinmiş… Allah için eylemler düzenlemiş… Allah için hayır organizasyonlarında bulunmuş… Allah için birçok bedel ödemiş… Allah için bir taşı bir yerden kaldırıp bir yere koymuş… Ömrünün her anını Allah için cihat ederek geçirmiş… Sonra da şehadet makamına ermiş evlatlarımız, torunlarımız olsa fena mı olur?

Şehadet arzulamayan Müslüman’dan olmaz

Ne mi olmaz? Rasulullah’ın yoluna gözünü kırpmadan baş veren bir Sümeyye olmaz mesela… Yahut kendini onu korumak için kendi canından geçen Nesibe annemiz olmaz. Şehadet arzulamayan Müslümandan bir aslan avcısı, şehitlerin piri Hamza olmaz… Adaletin rengi halife Ömer olmaz… Modern çağın Bilal’i, Malik el Şahbaz olmaz mesela… Mısır’ın........

© Milli Gazete