Bilindiği gibi geçtiğimiz Çarşamba (23 Nisan 2025) günü saat 12.49’da İstanbul’da merkez üssü Silivri olan 6.2 büyüklüğünde deprem meydana geldi. İstanbul’un bütün ilçelerini sarstı. Kötü salladı. Halen artçı depremler devam ediyor. Çarşamba gününden beri üçyüzden fazla artçı deprem oldu. Ben bu yazıyı yazarken artçı depremler devam ediyordu, yazıyı bitirip bitirmeyeceğimin garantisi yok duygusuyla yazıyorum. Çarşamba gününden beri bütün yaşama şartları aynı şekilde. Akla gelebilecek en basit bir hareketten en zoruna kadar ‘tetikte olma’ duygusu yaşıyoruz. Bilinmeyene karşı tetikte olmak insanı gerçekten yoruyor. Tam tetikte olmayı geçtik geçiyoruz diyoruz bir artçı tekrar her şeyi yerine diziyor.

Bugüne kadar bu depremden önce hatırladığım iki deprem yaşadım; birincisi çocukluğumda ne olduğunu anlamlandıramadığım ama kötü bir şey olduğunu hissettiğim bir deprem, ikincisi ise yine İstanbul’da 2019’da meydana gelen 5.8 büyüklüğündeki deprem. Hayatımda bu şiddette (6.2) bir depremi ilk defa yaşadım. Gerçekten kötü salladı. Allah’tan uzun sürmedi. 13 saniye sürmüş. Ben hayatta çok zorluk yaşamış bir insanım, feleğin çemberinden binbeşyüz kere geçmiş bir insanım. 13 saniye feleğin zorlu çemberinden biri oldu. Daha önce can havliyle aştığım zorluklar gibi…

Çarşamba günü........

© Milli Gazete