Sarıkamış Harekâtı aradan bunca sene geçmesine rağmen hâlâ acısı içimizde ter ü taze durmaktadır. Her hatırladıkça gözlerimiz yaşarmaktadır. Düşünün siz, on binlerce kahraman Mehmetçik, tek kurşun atmadan donarak şehit olmuştur. Bu hadisede yapılan hataların bir kısmını önceki yazılarımızda belirttik. Bu bahisle ilgili bu son yazımızda hataların bir kısmını sıralayarak genel bir değerlendirme yapacağız.

Sarıkamış Harekâtı’nda öncelikli hedef; Rus işgali altındaki Kars, Sarıkamış ve Ardahan’ı kurtarmak, baharda başlayacak Rus taarruzunu engellemek ve Kafkaslar ile Orta Asya’daki Türk illerinin kapısını açmaktı. Bu harekâtın bir diğer maksadı da, Birinci Dünya Savaşı’na parlak bir başlangıç yapmaktı.

Bu operasyonun planı kâğıt üzerinde başarılı idi. Bütün unsurlarıyla uygulanmış olsa netice alınması muhakkak gözüküyordu. Ancak o cephedeki askerlerimizin büyük ekseriyetinin soğuklara dayanacak elbiseleri ve kaputları yoktu. Ayaklarında çizmeleri yoktu. Bu ihtiyaçları karşılayacak üç geminin yükü Ruslar tarafından batırılmıştı. Hava durumu dikkate alınmamıştı. Şöyle böyle değil eksi 26 derece, eksi 40 derece soğuktan bahsediyoruz. Askerlerimiz ormanlık bölgeden geçmişler, şiddetli tipi bastırmış. Açıktalar. Ateş yakıp ısınma imkânları yok. Zira yanlarında balta yok, testere yok. Aklı başında kumandanlar bu şartlarda operasyonun bahara ertelenmesi gerektiğini söylemişler, ancak Enver Paşa bu görüşü şiddetle reddetmiş, şuursuzca verdiği gece taarruzu emirleri kayıpları artırmıştır.

Harekât esnasında şiddetli soğukların yanı sıra, şiddetli açlıkla da yüz yüze........

© Milli Gazete