Hz. Musa (A.S.) ile kardeşi Hz. Harun’un (A.S.) tarihçe-i hayatından alacağımız çok dersler var. Allah’ın peygamberleri zahiren azınlıktılar. İlk başta topu topu iki kişiydiler. Karşılarında ise dünyanın en güçlü bir devleti ve onun idarecileri, orduları vardı. Peygamberler sadece ve sadece Allah-u Teâlâ’nın gücüne güvendiler ve o zalim inkârcıların karşılarına çıktılar. Anlattığımız gibi Allah’ın izniyle galip geldiler. Dünyanın en güçlü ordusu ve onun lideri Firavun denizde boğuldu.

Hz. Musa (A.S.) daha sonra kavmindeki münafıklarla, hainlerle, mürtetlerle, günahta ısrar edenlerle mücadele etti. Nankör kavim Allah-u Azimüşşan’ın vermiş olduğu nimetleri küçümsüyor, çölde kayadan fışkıran sudan içmelerine, kudret helvası ile bıldırcın eti yemelerine mukabil, “Biz toprağın yetiştirdiği, soğan, mercimek, hububatı isteriz” diyorlardı. Hz. Musa (A.S.) Allah’ın cihat emrini anlatıyor, kavmini cihada davet ediyordu. Kenan topraklarını, Arz-ı Mukaddesi almak için zalim Amalika kavmi ile savaşmaları gerekiyordu. Ancak kavmi Hz. Musa’ya, “Haydi, sen ve Rabbin birlikte gidip savaşın; biz işte burada oturuyoruz.” (Maide Suresi /24) demek küstahlığında bulunmuşlardı.

Hz. Musa (A.S.) kavmine Kudüs’ü girerken ne diyeceklerini tembihlemişlerdi. Ancak onlar, “Ya Rab bizi affet!” ifadesini değiştirerek alay etme edepsizliğinde bulunmuşlardı. Ayet-i kerimelere mealen bakalım:

“Bir zaman onlara........

© Milli Gazete