Osmanlı Devleti’nin bünyesinde 55 devlet vardı. Bunlardan bir kısmı dört asır devletin hakimiyeti altında kalmıştı. Osmanlı Devleti’nin anayasası Kur’an’dı. Devletin temel mefkuresi, İ’la-yı Kelimetullaha, yani Cenab-ı Hakk’ın ismini yüceltmeye dayanıyordu. Devlette cihad mefkuresi esastı. İşte bu bakımdan devlet kurulur kurulmaz peş peşe fetihlere girişilmişti. İlk hedef Konstantiniyye ve Avrupa idi. Bunun için ilk önce gözler Trakya’ya çevrilmişti. Burası stratejik ve lojistik üs olacaktı. Avrupa’ya yönelecek birliklerin hem asker, hem iaşe ihtiyacını burası karşılayacaktı. Büyük sevda Konstantiniyye (İstanbul) fethine gidecek yol da buradan geçmekte idi. Burası fethedildiğinde Avrupa’dan gelecek yardımların da önü kesilmiş olacaktı.

Sultan Orhan Gazi, çok sevdiği ve çok güzel yetiştirdiği evladı Şehzade Süleyman’ı Trakya’yı fetihle vazifelendirdi. Hedef Rumeli diyarlarıydı. Ancak oraya geçmek için ne bir gemi ne de bir kayık vardı. Ancak azmin önünde bir engel de olamazdı. Şehzade Süleyman sallar yaptırdı ve bu sallarla Çanakkale Boğazı’ndan karşıya geçildi. Böylece Avrupa topraklarına, Rumeli’ye, Trakya’ya adım atılmıştı.

Şehzade Süleyman, Rumeli’ndeki fetihlerine süratle devam etti. Bu yiğit şehzade 1359’da av esnasında atından düşerek şehit oldu. Bu hadiseden sonra fetihlerde geçici bir müddet duraklama oldu. Orhan Gazi, Batı Trakya’daki fetihler için Şehzade Süleyman’ın küçük kardeşi........

© Milli Gazete