Alışmak Ölümüne Karşı… Rahmetli Asım Gültekin ağabeyin kitabının adıydı. ‘‘Ne yapın edin, alışmayın… Yaptığınız her işi şuurunda ve idraki ile yapın. Hiçbir şeye ama hiçbir şeye alışmayın. Namaza, kitap okumaya bile…’’ derdi Asım ağabey…

Biz ise sen gittikten sonra o kadar çok alıştık ki… Öfkelenmemeye, zalime zalim diyememeye, parçalanmış çocuk cesetleri izlemeye bile alıştık Asım ağabey… İyi ki görmedin bu günleri.

En çok basın açıklamalarına alıştık ağabey… Öfkemizi meydanlara taşıdık. Dişimizi ve yumruğumuzu sıktık. Okkalı cümleler kurduk. Yetkililere taleplerimizi ilettik. Ama alıştık ağabey…

Meydanlarda dua seansları yapmaya alıştık ağabey… Dua seansları diyorum çünkü Allah’ın bizden istediği her ne varsa biz Allah’tan geri istedik. Hem de utanmadan ve sıkılmadan… Rabbimiz, ‘‘Ey inananlar Allah’ın ipine her beraber topluca sarılın’’ dedi. Bizler tekrar tekrar, ‘‘Ya Rabbi bizi bir ve beraber eyle’’ diye dua ettik. Allah inanlar kardeştir, müminler birbirinin yardımcılarıdır, iyilikte ve takvada yardımlaşın dedi. Bizler ya rabbi kardeşlerimize yardım et dedik. Ama alıştık ağabey…

Oturma eylemlerine bile alıştık ağabey… Hep yaptığımız gibi oturduk uzun uzun. Ayağa kalkmanın asaletini, yürümenin şerefini unutarak........

© Milli Gazete