NEDEN Müslümanlar olarak; ihtilaflarımızın/anlaşmazlıklarımızın/sorunlarımızın doğru/adil ÇÖZÜMLERİNİ Kur’an’da, sünnette ara(ya)mıyor da, başka yollarda/hakemlerde/makamlarda arıyoruz? Doğru ve adil çözümlerin, tek adresinin İslam’da olduğunu bildiğimiz halde? (Nisa/59-65)

Siyasetçilerimizin, ilahiyatçılarımızın, hukukçularımızın, ekonomistlerimizin, her alandaki bilim adamlarımızın, fikir ve kanaat öncülerimizin/toplumumuzun her alandaki temsilcileri, sorumluları konumlarıyla, bütün sorunlarımızın çözümünün ancak ve sadece, Hayat Kitabımız/Rehberimiz Kur’an'da olduğu gerçeğini anlama zamanı hâlâ gelmedi mi? Bilenler söylesin: "Kur’an'da hangi ihtiyacımızın karşılığı, hangi sorumuzun cevabı, hangi sorunumuzun sebebi ile doğru, adil çözümü yok? Hangi hükmü, yasası, ilkesi, ölçüsü, bilgisi, haberi yanlış veya hikmetsiz? O halde, bize "hayat verecek, şifa ve rahmet olacak, her türlü sıkıntıdan bizi kurtaracak” ilahi davete/çağrılara neden icabet etmiyoruz? (Enfal/24, İsra/82)...

"İslami" olmayan adalet/çözüm arayışları beyhudedir. İslamsız adalet de, barış da mümkün değildir. İslam, zaten "adalet" için gönderilmiştir. Ne yazık ki, bu gerçeğe "Müslümanlardanım" diyenler bile uzaktalar. Düğümü üretenlerden, çözümü beklemek sorununu yaşıyoruz. Yanılmayı diliyoruz. Biz; farklı kimlikleri yüzyıllarca barış içinde yan yana yaşatmayı başaran bir medeniyetin mensuplarıyız. Kimlik çatışması yaşayamayız. İslam kardeşliğine mecburuz. Muhtacız. Üst kimliğimiz "İslam"/tevhiddir. Öteki kimliklerimiz sonra gelir… Gelmelidir…

Ülkemizde Batı'nın, Türk'ün, Kürt'ün, Arab'ın/insanların, ülkelerin, toplumların… sözleri egemen olmasın; ancak ve sadece Rahman'ın (cc) sözleri egemen olsun ki, özlenen "adalet" ve "barışa"........

© Milli Gazete