Bir millet, bir topluluk kendi geçmişinin birikimini, yaşanmışlıklarını ve güzelliklerini yeterince tanıyamayınca, özümsemeyince bambaşka bir kimliğe bürünür. Kendi olmaktan çok karmaşık ve bilinçsiz duyarsız bir hâlde olur. Dışarıdan bakanlar, gören ve gözlemeyenler bir milletin nasıl bir durumda olduğunu görür. Buna göre de kendisine bir düzen verir.

İslâm medeniyetinin yükseliş ve gelişimi sahih insanların öncülüğünde olmuştur. Onların başarıları, vardıkları sonuçları yaşayışlarından ve uygulamalarında kendini gösterir. Batı düşüncesinin ceberut tutumu, saldırganlığı hemen bütün dönemlerde nefret ve düşmanlık, saldırganlık üzerine kurgulandığından kazanıyor gibi görünse de daima başarısız olmuştur. Başarı insanın kazanılmasıdır.

Jacques le Goff, Orta Çağda Entelektüeller eserinde on birinci yüzyılda Aziz Piyer’in bir gözlemini aktarır. İslâm dünyasını dolaştığını, Müslümanlığın hızla yayıldığını, dünyanın üçte ikisinin Müslüman olduğunu kaygıyla anlatır. Haçlı Seferleri’nin başarısızlığının nedenleri üzerinde durur. Müslümanların ilerleyişinin nedenleri üzerine kafa yorar. Yaptığı ilk iş, Kur’an-ı Kerim’i Arapça bilen dört kişiye tercüme ettirtmek olur. Tercümenin sağlıklı olup olmadığını Muhammed adında bir Müslüman’a yaptırır. O tarihten sonra tutumları ve davranışları........

© Milli Gazete