Her çağda olaylar ve olgular aynı ancak kişiler ve mekânlar değişiyor. Her çağ bir sonraki çağ için karbon kâğıdı vazifesi görüyor. Her şeyin değiştiğinden şikâyet etse de insan değişen hiçbir şey yok aslında. Dünün tekrarı bir bugün yaşarken bugünün tekrarı bir yarına uyanacağımızı bilmek gerekir. Tam olarak bu noktada “İki günü eşit olan zarardadır.” hadisi daha bir anlam kazanıyor.

Bugün için dün bir şey yapmayan insanın yarınlara dair hayal kurmaya çalışması yanılgılarla dolu bir paradokstan başka bir anlam ifade etmiyor. Üst üste gelen çelişkiler bir zaman sonra yumak olmaktan ve çözümsüzlükten kendini kurtaramaz.

İnsan, yalnızca gören değil, aynı zamanda “gösterilen” bir varlık olduğundan beridir kendisi olmak yerine başkası olmayı tercih ediyor. Maalesef ki gösterilen her şey, yargılanmaya açık bir sahneye dönüşüyor.

Adına “Modern” denilen bu çağda yeni bir şeyler yapmaktan ziyade görünür olmanın cazibesine kapılan insan, zamanın anında yaşıyor. “Anda donakalmak” olarak nitelendirilebilecek bu durum için bir de “özçekim” namı diğer “selfie” kavramı üretilerek olduğu gibi kabullenilmek yerine göründüğü gibi olmanın gayretini yük ediyor kendine insan.

Modern çağın arenası olan sosyal medya, alkışın da yuhalamanın da sesinin en gür çıktığı yer haline geldi. Sosyal hayatta bir varlık gösteremeyenler sosyal medyada klavye........

© Milat