Gül bir aynadır. Bülbül o aynaya bakar: Allah’ın isimlerinin tecelli etmesinden şevk alır; aşka gelip, hakikatleri öter... Bizler de Asrı Saadet aynasına bakıp, aşka gelmeliyiz, şevke gelmeliyiz; hakikatleri konuşmalıyız; hakikatleri yaşamalıyız, hakiki duruşlar sergilemeliyiz ve yeniden cesaret ve adaleti kuşanmalıyız…

Gençlik dönemimde, lunaparkta ilk kez sihirli aynaları gördüğümde çok düşündürücü bulmuştum. Şimdi yıllar sonra ilk defa aklıma geldi o aynalardan düz olanı insanı normal gösteriyor; eciş bücüş olanı ise insanı yamuk yumuk gösteriyordu. Biz şimdi sanırım aynasız kaldık. Kendinize bakamıyoruz ve baksak da o aynalar düz olmayan hakikati gösteriyorlar… Ne zaman o aynalar bizi düz gösterir, demek ki o zaman düzgün işler yapıyoruz demektir.

Ayna sadece insanı göstermez, görülmeyenleri de gösterir… Aslında aynaya insan görülmeyenleri görmek için bakmalı; kendisinde ki eksikleri, kusurları, çirkinlikleri görmeli! Tabiinin önünde muazzam aynalar vardı: Devasa aynalar, çerçeveleri muntazaman değerli taşlarla süslü aynalar… O Aynalar sahabe idi. Onlara bakıp, hayatlarını tanzim ediyorlar, nasıl insan olunması gerektiğini öğreniyorlardı. Dolayısıyla o saadet asrının halkası olabildiler… Asırlar sonra, insanlığın yüzkarası dessas ve münafık olanlar ve ehli küfür, Müslümanları bozmak için aynasız bıraktılar; bilinçli bir şekilde unutturdular, değerleri yani sahabeyi en başta da Efendimizin hayat tarzını, Sünnet-i Seniyyeyi çünkü O’nun her hali, her sözü bize ışık tutacak; rehber olacak bir kanundu. Bozuk mezhepler de bozmak için gayret ettiler, Sünnet-i Seniyyeden uzaklaştırdılar. Dolayısıyla biz aynasız kaldık. Aynasız kalınca, aynaya baktığımızda o sihirli aynalar gibi eciş bücüş tuhaf şekillere girmiş olan kendimizi gördük. Sahabe-i Kiram aynalara baktığı zaman, Hz. Peygamberimiz (sav)’in rehber ve imrenilecek yüksek ahlakını, yaşantısını görüyordu. Ama bizde ayna kalmadı, aynasız bırakıldık. Yeniden ayna sahibi olmalı, hatta mümkünse evimizin her köşesine ayna koymalı ve sık sık bakmalıyız; Ashabı Kiramın hayatına, en zor şartlarda bile nasıl da dinlerini imanlarını satmamışlar, sadakatten, istikametten ayrılmamışlar, mazlumlar için nasıl acı çekmişler; ah etmişler… Sadece ahla kalmamışlar, dilde – söylemde kalmamışlar; güçle zulmü durdurmuşlar, mazlumun........

© Milat