“İnsan nisyan ile malüldür” der ya eskiler, aslında “insan, şaşkınlık ve akıl karışıklığı ile bütünleşiktir” diye yeni aforizmalar ilave etme zorunluluğu bulunur. Gerçi insan hep aynı varlık ama dijital çağın “insan maruziyeti” insani ilişkileri hem daha yaygın hem de yeni sorunlara gebe hale getirdi.

“Az insan çok huzur, az eşya çok huzur” iddiaları kişisel tekamül yolculuğunda ilerleyenlerin ulaştığı nirvana mı yoksa hastalıklı bünyelerle temas eden ruhun yorularak içsel yolculuğundaki yalnızlığına sığınması mıdır bilemiyorum! Emin olduğum tek şey varsa bunun insanı bazen çok hatta hunharca yorduğu olabilir!

İnsan, toplumdan önce hastalıklı bünyelere temas ediyor. Dokunduğu, iletişim kurduğu, maruz kaldığı insandan ziyade hastalık! Algısı, zihniyeti, bakış açısı, ideolojisi bir tür şifa bulmaz maraz/marazlar bütünü! Bunlar bırakınız dokunmalarını, baktıkları her şeyde sıvaşık bir virüs........

© Milat