Bugün genelde din(ler)e yönelim açısından bir zayıflama ve dinin referans olma gücünde bir düşmenin olduğu sıklıkla dile getirilmektedir. Hatta bilhassa genç nesilde bu durumun bariz emarelerinin gözlemlenmektedir. Doğrusu böyle bir tespitin yaşadığımız çağın nitelikleriyle de bağlantılı olarak gerçekliği bulunduğunu söyleyebiliriz.

Peki bunun sebeplerine dair soruyu nasıl cevaplandıracağız? Öncelikle post/modern çağda köşeli olanların, yargıların, doğru ve yanlışların eski anlam ve merkeziliklerini kaybetmesinin bir sonucu olarak kurumsal din de eski konumunu kaybetmiştir. Şimdi öznelliğin yükseldiği, spritüalitenin tavan yaptığı bir dinsellik revaçtadır ki, klasik dini söylemler birer meta anlatı olarak redde uğramaktadırlar.

Burada esas üzerinde durmak istediğim husus ise İslam’ın müslümanlar tarafından temsilinde ortaya çıkan manzaradır. Tek başına hiçbir müslümanın yaptığı İslam’ın bütünsel bir temsili değildir; fakat İslam müslümanlarda temsil edilmektedir. Sosyal medyada sıklıkla dile getirilen “Müslümanlara değil İslam’a bakın” sözleri gerçekliği yansıtmamaktadır. Nihayetinde İslam denilince ortalama olarak gündelik hayatta müslümanların davranışları ve yaklaşımlarına bakılmaktadır.

Nitekim Hz.........

© Milat