Modern düşüncenin iki anahtar kavramı olan tabiat üzerinde durmuştuk. İkinci meselemiz ise insandır. Evrende bilebildiğimiz varlıklar içerisinde insan diğerlerine göre bir risk oluşturmaktadır. Zira hayvanlar insiyaki olarak davranış geliştirirlerken, bitkiler de kendi yazılımlarının gereği gibidirler.

Fakat bunların içerisinde insan donanımları ile insiyaki olanı aşabilen, irade edebilen eyleyen bir varlıktır. Yapabildikleri ise hem kendisi hem de dış dünya için bir risk oluşturabilmektedir. Nitekim gezegenimizi hercü merc edecek kadar nükleer silahlar bulunmaktadır ve kullanılması anlıksal bir durum olabilir. Mantıksal olarak ve sade bir biçimde düşündüğümüzde, gıda, su, giyecek vb. tüm ürünlerin dünyadaki adil dağıtımı ile barış içinde yaşayabilecek olan insanlık niçin birbirini yok etmeye çalışıyor. Bu durum hiç te rasyonel olmasa gerek.

Modernlik zaten insanlığı Tanrı’nın garantör olduğu bir evren tasarımından çıkararak tüm risklerini kendisinin üstlendiği bir anlayışı inşa etmeye çalışmıştır. Büyük oranda fiziksel riskleri tolere ederek ilerleyebileceğini varsaymıştı. Doğrusu “modernliğin düşünümselliği” kavramsallaştırması üzerinden kendi üzerine düşünüp, kendisini yenileyebilen bir modernlik anlayışı belirli oranda........

© Milat