Ülke olarak güzel haberlere alışık değiliz. Kim bilir belki de artık kötü şeyler güzel şeylerin çok daha önüne geçtiği, kötülüğün kapladığı alanda güzellik görünmediği için haber yapılması gerekenler güzel şeyler olmalıdır. Karamsar bir yazar olarak ben de bu nadirattan olana, Hece dergisinin Ocak 2025’te yayımlanan Oğuz Atay özel sayısına değinmek istedim. Editörlüğünü kıymetli arkadaşım Prof. Dr. Mehmet Can Doğan’ın üstlendiği bu özel sayıda birbirinden kıymetli araştırmacılar, akademisyenler yer alıyor ve Oğuz Atay’ı farklı veçheleriyle değerlendirerek görünür kılıyor.

Oğuz Atay benim doktora tezim. 1980’li yıllarda, Dil Tarih’teki bir ders çıkışında tiyatro bölümünden bir arkadaşla havadan sudan konuşurken bana ilk o söyledi Oğuz Atay adını. Atay, o zamanlar şimdiki kadar popüler bir yazar olarak görünmüyordu. İletişim Yayınları Tutunamayanlar ile Tehlikeli Oyunları yayınlayalı birkaç yıl olmuş, ancak edebiyatla yakından teması olanlar onunla iştigal etmeye başlamış. Tam da bu süreçte arkadaşımın Tutunamayanlar’ı mutlak okumalısın sözüne kulak verdim ve Mithat Paşa’daki kitapçılardan birinden satın alarak okumaya başladım. Her cümlenin derinden sarstığı bu metin, Tehlikeli Oyunlar ile birlikte sonrasında başucu kitaplarımdan birine dönüştü. Şimdilerde bile ne vakit canım sıkılsa, ruhumun sağında solunda hiçlik rüzgarları esmeye başlasa bu iki metinden birinin sayfalarını rastgele açar, birkaç sayfa okur, kendime gelirim. Oğuz Atay bende öylesine kalıcı etkiler bırakmıştır ki sonrasında, doktora tezine konu belirleme sürecinde hiç tereddüt etmeden hocama Oğuz Atay romanlarını önerdim, kabul etti ve onunla kurduğu ilişki akademik bir boyut kazandı. Türk roman tarihinin de yazarlık tarihinin de en önemli figürlerinden biri olan Atay’ı Hece dergisinin özel sayı olarak düşünmesi, Can Doğan’ın benden de bir yazı istemesi beni Tutunamayanlar’ı okumaya başladığım anlardaki hevese, coşkuya........

© Milat