Kalbe öğüttür aklım

İncinmesin /akyelle...

Maya doğru da s'aklım

Önce aklı pak eyle

Yaşadığımız dünya, insana dair umudu gün be gün kırıyor. Hayatı anlamlı kılan erdemlerimiz nasıl oluyor da bu kadar hızlı eriyor.

Sevgi, saygı, vicdan, empati gönüllerden çekiliyor sanki bir bir.

Sokaklara güvenemezken hayat yükümüzü hafifletebileceğimiz aile, akraba, komşuya bile güvenemez olduk. İlişkiler yüzeysel kalmak zorunda.

Dikey yapılaşmanın toplumsal dayanışmaya verdiği zararı konuşurken, güvensizliğin tavan yapması kötülüğün alıp başını gitmesi acı veriyor ruhuma.

Geçmişten günümüze kültürümüze baktığımızda paylaşma, yardımlaşma saygı edep üst düzeyde.

Kötülüğün olmadığı devir elbette olmamıştır. Lakin iyiliğin galebe çaldığı toplum olduk hep. Öncülüğünü yaptık her vakitte.

Sadaka taşları, kuş evleri, vakıflar, akraba, komşu ilişkileri üst düzeydir medeniyetimizde.

Gözlerimizin önünde yazılı eserlerimiz, sözlü dinletiler ki; bu da başka bir kol.

‘’Bir yetimin başını okşayan başındaki saç adedince sevabı erişir’’ diyorsa........

© Milat