Kıymetli edibimiz Taha Çağlaroğlu kadim dostumdur. Yaklaşık 45 yıllık muarefemiz var. Bu şifahi tanışıklık henüz vicahiye dönüşmedi, kısmet. Olsun, bir yazarı okuyup sevmeniz ve takip etmeniz için ille de eskilerin tabiriyle ruberu (yüzyüze) görüşmeniz gerekmiyor. 1980’li yıllarda Köprü dergisi ve Elif ilavesinde edebî çalışmalarını okurdum. Müşterek dostlarımız arasında Suad Alkan, merhum Muhsin Demirel ve Sadık Yalsızuçanlar da vardı. İyi bir hattat ve şair olan Demirel, geçen yıl ahirete yurduna göçtü. Diğer adını andığım ve isimlerinden bahsetmediğim dostlara selam olsun.

Eskiden yaygın olan klasik mektuplar vardı. Birbirlerini sevenler ve sayanlar, mektuplar sayesinde irtibat kurardı. Mazide iletişim biraz da böyle sağlanırdı. Bugün internet postası var: Elektronik postalar… Doğrusu söylemek gerekirse, o eski mektupların sıcaklığını hissedemiyorsunuz e-postalarda. Olsun yine de ‘azami irtibatı’ bu sayede sağlayabilirsiniz. Lakin kitap postası çok daha güzel. Bu bakımdan bana gelen her kitabı bir mektup gibi kabul ederim. Zaten, kitap, mektup, kâtip, mektep aynı kökten türetilen kelimeler değil mi?

Bir insana güvenmek önemlidir. Bir dosta itimat beslemekten daha büyük zenginlik olabilir mi? Bunu internetteki sosyal medya hesaplarımda da yaşıyorum. Öyle vicdanlı, imanlı, ahlaklı dostlarım var ki internetteki paylaşımlarını görünce hem seviniyor hem de kısaca baktıktan sonra ben de paylaşıyorum. Benim diğer dostlarım da o faydalı, hikmetli, hayırlı metni okusun, resme baksın, istifade etsin diye… Böyle sık görüştüğüm veya az karşılaştığım dostlarım vardır sanal âlemde. Onlar her şeyden önce bende güven oluşturmuşlardır, İtimat tam! Onlardan şer, kötülük, haksızlık, hainlik sadır olmaz.

O dostlardan biri........

© Milat