Resulullah aleyhissalatü vesselam; her türlü haksızlık ve ‘eşit’sizliğin hâkim olduğu o günkü cahilî Arap toplumuna; köle ile efendinin eşit olduğu, her türlü ayrımcılık ve adaletsizlik yerine evrensel değerlerin ve herkesi kuşatan İslâm kardeşliğinin egemen olduğu İslâm nizamını getirdi.

Bir gün sahabeden Ebu Zerr-i Gıfarî radıyallahü anh, bir tartışma esnasında Bilâl-i Habeşî radıyallahü anha “siyahî kadının oğlu” diyerek ayıpladı. Bu olay üzerine Efendimiz aleyhisselam şöyle buyurdu: “Ey Ebû Zer! Onu annesinden dolayı mı ayıplıyorsun? Demek ki sen, kendisinde hâlâ câhiliye (döneminden izler) bulunan bir kimsesin! Hizmetçileriniz sizin kardeşlerinizdir. Öyle ki Allah celle celalüh, onları sizin ellerinizin altına emanet etmiştir. Her kimin eli altında böyle bir kardeşi bulunursa, ona yediğinden yedirsin, giydiğinden giydirsin. Onlara güçlerinin yetmeyeceği zahmetli bir iş yüklemesin. Şayet yüklerseniz, onlara yardım edin.” (Buhari)

Allah Resulü sallallahü aleyhi ve sellem, azatlı bir köle olan Zeyd bin Harise Hazretlerinin oğlu Üsâme radıyallahü anhı ordu komutanlığına atadı. Bazı insanların; “toplumun ileri gelenleri var iken, bir kölenin oğlunun ordu komutanlığa atanmasını” eleştirmeleri üzerine Efendimiz aleyhisselem; toplumsal eşitliğin önündeki her türlü engeli kaldırarak şöyle buyurdu: “Siz, O’nun komutanlığını eleştiriyorsunuz, daha önce babasının komutanlığına da dil uzatmıştınız. Allah’a yemin olsun........

© Milat