Gümüşhane Üniversitesinde yaşanan ve geleceğimiz adına ümit taşıyan erdemli bir davranışın üzerinden henüz bir hafta geçti. Bir vakit öğrencilere dayılanan, efelenen rektörlerin yerine artık sayıları giderek artan dayı rektör, ağabey rektör, rol-model olmaya aday rektörlerimiz var. Buna eğitim ve öğretimin, akademik hayatın, mobbingin azaldığı bir ortamın da hayal ettiğimiz katarsak bilimsel çalışmaların, ilmî hayatın daha da gelişeceğine inanıyoruz.

Gümüşhane Üniversitesi'nde geçtiğimiz hafta yaşanan olay, geleceğimiz adına umut veren bir gelişmenin habercisi oldu, kalplerimize umut serpti. Henüz bir hafta önce tanıklık ettiğimiz bu olay, sadece bir değişimin değil, bir dönüşümün sessiz müjdecisiydi.

Eskiden öğrencilere tepeden bakan, mesafeli yaklaşan yukarıdan bakan, sert üsluplu, otoriter bir tutum sergileyen rektörlerin yerine; bugün artık giderek artan sayıda, öğrencilere ağabey gibi yaklaşan, yol gösteren, kol kanat geren, dinleyen, anlayan ve onların yanında bir ağabey gibi duran, rehberlik eden, kısacası rol-model olmaya aday rektörlerimiz var. Bu olumlu ve müspet değişim, üniversite iklimine de sirayet ediyor. Daha samimi, daha insanî, daha üretken bir akademik ortam doğuyor.

Sadece yönetim anlayışında değil; aynı zamanda eğitim-öğretim ortamının kalitesinde, akademik hayatın niteliğinde de kendini gösteriyor. Mobbingin azaldığı, anlayışın, bilimin ve insan olmanın yüceldiği bir dünya kuruluyor belki de sessizce.

Üniversitelerde bu dayı rektörlerle hayal ettiğimiz; özgür, destekleyici ve bilimsel gelişmeye açık bir üniversite ortamının filizlendiğine inanıyoruz. Böyle bir iklimde hem ilmî hem de akademik çalışmaların çok daha verimli ve üretken bir şekilde ilerleyeceğine dair umutlarımız giderek güçleniyor.

Rektörün yolda........

© Milat