Bir zamanlar İstanbul öyle miydi? Vezir Hanı böyle miydi? Üniversite öğrencileri böyle miydi? TRT’nin büyük umutlarla iltifat ettiği Bir Zamanlar İstanbul dizisi maalesef Doksanlı yılların İstanbul’unu anlatmıyor. Hele mekân ve edebiyat yaklaşımları bariz hatalarla doludur.

Bir Zamanlar İstanbul dizisinin fragmanını izlerken umutlanmıştım. İkinci bölümü de seyrettim. Bu diziden beklentim çok büyüktü ama üçüncü bölümü izlemeyeceğimi şimdiden deklere ediyorum. İstanbul’da okuyan, edebiyat fakültesinde okuyan biri olarak da diziyi seyretmeyeceğim. Edebiyat fakültesinden bahsediyor. Ama dizi çekimleri hukuk fakültesinde çekiliyor. Bu diziyi “mış gibi” pas geçerek oynatamazsınız. Dizinin ikinci bölümünde Edebiyat Fakültesi ve iletişim fakültesi ayrı kampüslerde olmasına rağmen aynı kampüs içinde gösterilmiş. Ali’yi arayan sehere dekan beyin yanına çıktı diye haber verilmesi de cabası. Hangi dekan? Edebiyatın mı iletişimin mi dekanı.

Münazara ile başlıyor Bir Zamanlar İstanbul. Ama Mafya adamlarının ayakları altında ezilen koca bir medeniyetler şehri var. Dizideki mafyavari hâkimiyet Tevfik Fikret’in Sis şiirindeki kötümserliği İstanbul'a yansıtıyor. İstanbul’un maddi ve manevi bütün varlığına karşı duyulmuş kuvvetli bir nefret halinde kendini gösteriyor. Dizi doksanların İstanbul’u yerine seksenlerin İstanbul’unu anlatıyor.

Edebiyat ve sanat çevreleri olarak Bir Zamanlar İstanbul’dan “Yedi Güzel Adam” dizisinin bir benzeri olarak umutlanmıştık. Hatta bu dizi; Yedi Güzel Adam dizisine oranla mekân ve imkân olarak da avantajlı bir konumda. Dizi, Maraş’ta çekilmiyor. İstanbul’da çekiliyor. Dizide ana mekân bir lise değil koca bir üniversite. İkinci mekân Vezir Hanı. Ama biz vezir hanında şiir ve edebiyat sohbetlerini görmedik. Oysa İstanbul’da üniversite okumak bir dünyayı okumaktır.

Doksanlı yılların ikinci yarısında İstanbul’a varmış olsak da üniversitede büyüklerimiz Marmara Kıraathanesinde edebiyat sohbetlerinden bahsediyorlardı. Necip Fazıl’ın, Sezai........

© Milat