Bir süredir dijital dünyanın yeni parolası “STOP AI.” Yani “Yapay zekâyı durdurun.” Slogan kulağa dramatik geliyor ama asıl dramatik olan, insanlığın kendi icadından bu kadar korkar hâle gelmesi. Bu hareket, kimi için teknolojik etik çağrısı, kimi içinse bir dijital panik kampanyası. Peki, gerçekten durdurulması gereken şey yapay zekâ mı, yoksa onu kontrolsüzce kullanan insan mı?

Yapay zekâ tartışmaları, artık yalnızca mühendislerin değil; etikçilerin, filozofların, sosyologların ve sanatçıların da gündeminde. Çünkü mesele yalnızca bir makinenin “düşünmesi” değil, düşünmenin, anlam üretmenin ve hatta “insan olmanın” sınırlarının yeniden tanımlanması. STOP AI hareketi, tam da bu sınır kaymasının karşısında duran bir toplumsal refleks aslında. İnsan, kendi yarattığı bilince benzer bir yapıyla karşılaştığında, varlığının anlamını sorgulamaya başlar. Heidegger’in “Teknoloji yalnızca bir araç değildir; o, dünyayı açığa çıkarma biçimidir” sözü bu noktada yankılanır. Yapay zekâ da, artık yalnızca bir araç değil; insanın kendisini yeniden........

© Milat