Tarih boyunca din ile teknoloji arasında düz bir çatışma ilişkisi olduğu sanılır. Oysa bu ilişki, çoğu zaman bir denetim arayışının, kutsal olanı koruma refleksinin ve toplumsal düzeni muhafaza etme çabasının ürünüdür. Antik Yunan’da Heron’un buhar gücüyle çalışan makineleri, tapınaklarda “mucize” etkisi yaratmak için kullanıldığında, teknoloji kutsalın hizmetindeydi. Ne zaman ki bilgi gündelik hayatı dönüştürmeye başladı, o zaman sorgulamalar başladı.

Orta Çağ’da Hristiyanlık, pagan mirası temsil eden bilimsel düşünceye mesafeli durdu. İslam dünyasında Gazali’nin felsefi bilimlere yönelttiği eleştiriler, dinî sınırların dışına çıkan bilgiyi “tehlikeli” ilan etti. Roma’da Hypatia’nın linç edilmesi, dinin kimi zaman bilginin taşıyıcısına dahi tahammül edemediğini gösterdi. Matbaanın Osmanlı’ya geç gelişi, kilisenin Galileo’ya karşı açtığı dava ya da........

© Milat