Geçtiğimiz günlerde İstanbul, 6.2 büyüklüğünde bir depremle sarsıldı. Bu büyüklükteki bir depremin ardından şehir ayakta kalmış olabilir ama dijital sistemler bir kez daha yerle bir oldu. Üstelik elektrik kesintisi ya da herhangi bir yıkım olmamasına (çok şükür ki) rağmen telefon şebekelerinin çökmesi, iletişimin en gerekli olduğu anda insanların birbirine ulaşamaması, hepimize daha önce yaşadığımız acı tecrübeleri hatırlattı. Ne yazık ki bu bir ilk değil; ama artık “son olur mu?” sorusunu da pek kimse sormuyor. Çünkü yanıtı biliyoruz: Hayır, sistem yine çökecek!

Deprem anında iletişim hayattır. Bilgiye ulaşmak, bir mesaj gönderebilmek, bir “iyiyim” ya da “yardım edin” ifadesi, bazen kurtarıcı bir el kadar değerlidir. Ancak bu iletişimin sürdürülebilirliği için gerekli altyapının hâlâ sağlanamamış olması, ciddi bir ihmaldir. Teknoloji çağında yaşıyoruz ama bu teknolojinin en kritik zamanlarda işlemediğini tekrar tekrar tecrübe ediyoruz. Kriz anlarında cep telefonu operatörlerinin çökmesi artık olağan bir durum haline geldi ve bu durumun “normalleşmiş” olması başlı başına bir sorun. Dahası, depremle birlikte yalnızca altyapılar değil, dijital bilgi akışı da sarsılıyor. Sosyal medyada dolaşıma sokulan yanlış bilgiler, panik yaratan paylaşımlar, eski görüntülerle servis edilen sahte haberler insanların duygularını manipüle ediyor. Kesin bilgi olmadan yapılan paylaşımlar,........

© Milat