Her işin başı eğitim. Eğitim; her bireyi, her aileyi, hemen herkesi ilgilendiriyor. Hayatımızı belirleyen bir süreçtir.

Beşikten mezara ilim, deriz dolayısıyla ilim öğrenmek için mektepler inşa ettik, müfredatlar yaptık, dersler koyduk, muhteviyatını hazırladık. Tekkeler, medreseler, külliyeler, üniversiteler, kampüsler inşa ettik. İnsanlığın tarihi kadar eskidir bütün bu faaliyetlerin başlangıcı. Zira “Âdem’e eşyanın isimlerini öğrettik.” denilmektedir.

Eğitim-öğretim süreci içerisinde insan kemale erer, kendini, hayatı, varoluş sebebini idrak etmeye çalışır, çabalar. Süreç böyle devam edip gider. Hayatın her safhasında insan eğitimin bir yönüyle muhatap olur. Biz buna eskimez dilimizde terbiye demiştik. Terbiye; insanın nitelikli yetişmesi için ona kazandırılmak istenen incelikli davranıştır. Bu davranış biçimiyle diğerlerinden farklıdır insan.

Bugün eğitim bizim için en başta gelen bir meseledir. Mevzuyu çok dallandırıp budaklandırmadan yaşadığımız şu çağda ve bilhassa günümüzde eğitimle ilgili yaşadığımız sorunları, yapılanları, plan ve projeleri hakkaniyetli bir şekilde değerlendirmek istiyoruz.

Eğitim ordusu, diyoruz. Bu büyük camianın her bölümünde vazife icra eden kişilerin görev ve makamlarına göre talepleri, sorunları var. Özellikle son dönemde bakan değişimleri dikkat çekmiş ve her bakanla birlikte eğitim felsefemiz yeniden yapılandırılmaya çalışılmıştır. Ancak burada daha çok politik hamleler dikkat çekmiş bilhassa kadrolaşmalar, üst düzey atamalar gündemi işgal etmiş ve biraz da ekonomik ve sosyal haklar noktasında talepler gündeme sokulmaya çalışılmıştır. Bakıldığında meselenin dış kısmıyla yani cevizin kabuğuyla ilgilenildiği görülmektedir. Oysa yapılan çalışmanın muhteviyatı, maksadı gereğince........

© Milat