Birey ve toplumların hayatında “dönüm noktaları” denilebilecek kavşaklar görülür. Bu dönemler şahıs ya da bireylere tarihi imkânlar sunabileceği gibi, onlar için büyük yıkımlara da sebebiyet verebilir.

Bu dönemlerin sundukları veya aldıkları büyük fırsatlar o birey veya toplumu uzun yıllar ve belki de asırlar boyu etkileyecektir. Kozmik düzeni sevk ve idare eden ‘Kudret’in ikramı olan imkânlar her zaman karşımıza çıkmayacağı için bu hususta dikkatli olmak hayati önem taşır çünkü birey içinde için de toplum ya da devlet için de dönemin semavi işaretlerini doğru okuyabilenler başarıyı, işaretleri okuyamayanlar ya da bu işaretleri önemsemeyenler bedelini hak eder.

Türkiye ilahi takdiri unutalı 110 yıl geçti. Kozmik işaretlere gözünü kapatmasının ve bu iki hatasından dolayı insanını kaybetmesi, coğrafyasında zayıflaması, ekonomik buhranlarla mücadele etmesinin üzerinden 100 yıl geçti.

Türkiye’nin gerçeklere gözünü kapatmasının üzerinden 100 yıl geçti. Son çeyrek yüzyılı saymazsak tam 80 yıl boyunca tekçi, totaliter ve NATO tarafından manipüle edilen yöneticilerin sebep oldukları kargaşanın hâkim olduğu bir ülke olduk. Ama öyle böyle değil; kan desen kanlar aktı, talan desen talanlar yaşandı. Sürgünler, yangınlar, acılar…

Çok çektik. Türk’ü de Kürt’ü de çok çekti.

Düşünebiliyor musunuz?

Dost ve müttefiklerimiz bize öyle düşmanca ve müttefik ruhuna aykırı davrandılar ki “uluslararası teşkilatlarda sınırlarımızı korumaya dair imzaları bulunan dost(!) ve ‘stratejik ortak’(!) ülkeler” sınırlarımızın delik deşik olması için gözümüzün içine baka baka her türlü alçaklığı yaptılar. Tek bir söz bile söyleyemedik çünkü BAĞIMLI idik.

Kürtlerin Türklerden kopmaları için ne yapmadılar........

© Milat