Vedalar her zaman zordur. Hep sorulur, gidene mi zor kalana mı diye… Aslında hayat, sürekli gitmekten ibarettir. Bu yazıya böyle bir giriş yapmak istedim çünkü bu kez veda eden taraf benim. Yaklaşık dört yıl önce, kapısından genç bir gazeteci olarak adım attığım Merhaba Gazetesi’ne bugün idealist bir gazeteci olarak veda ediyorum.

***

Gazetecilik ve yazma merakım, ilk önce şiirle başladı, sonra gazetecilik mesleğine evrildi. Fakülteden mezun olduğumda memleketime döndüğümde, kendimi sudan çıkmış bir balık gibi hissediyordum. Ama önümde yeni bir okul vardı: 55 yıllık koca çınar Merhaba Gazetesi.

***

Her zaman içimde en iyisini yapma hırsı ve daha iyi yerlere gelme hayali taşıdım. Bu hayalle Merhaba Gazetesi İmtiyaz Sahibi Halid Şen ile görüştüm. Halid abiye her zaman ‘abi’ diyeceğim çünkü bir patrondan ziyade abi gibi yaklaştı bana. Halid abinin genç bir yönetici olması benim için büyük bir şanstı. Jenerasyonumu anlayabilen biriydi ve bana bu şansı verdi. Tüm hatalarımı görmezden gelip, beni desteklediği ve geliştirdiği için ona ne kadar teşekkür etsem az.

***

Mesleğe stajyer olarak başladığım ilk günden itibaren hak ve adalet çizgisinde kalmaya çalıştım. Fakültede hocalarımın öğrettiği etik kurallarından asla şaşmadım. Dürüst oldum, yeninin peşinde koştum ve hiçbir zaman ekip arkadaşlarıma vefasızlık etmedim. Riyadan uzak durdum, her zaman araştırdım ve gelişmeye çalıştım. Okumayı, yazmayı, çalışmayı ve duaların başarıya götüreceğine inanmayı hiç bırakmadım. Vefa benim için her şeyin başında gelen sarsılmaz bir kuraldır.

Çeşitli röportajlar yaptım, Konya tarihine dair araştırma haberleri hazırladım. Her programı takip etmeye çalıştım. Bu süreçte, önce İstihbarat Şefim en son Sorumlu Yazı İşleri Müdürüm dostum kardeşim, Emre Özgül’den çok şey öğrendim. Onun rehberliğinde muhabirlikte ikili diyalog kurmayı, haber araştırmayı ve........

© Merhaba Haber