Âlemlerin Rabbi, rahman ve rahim olan, din gününün sahibi, yaratan, yaşatan, yöneten, rızık veren, kendisine kulluk yapılan, rızası gözetilen, kendisinden yardım istenilen ve hesap sorucu olan Allah’a (c.c.) hamdolsun. Kıyamete kadar gelecek bütün insanlığa rehber olarak gönderilen Peygamber Efendimize salat ve selam olsun.

Bir kıssa: Yapılması gereken önemli bir iş vardı ve bu iş herkesin idi. Çünkü bütün Müslümanlar kardeş idi. (Hucûrat Suresi 10) Ve Müslüman, kardeşini yalnız bırakmayan idi. Kimileri, “bu sadece benim işim mi?” diyerek işten kaçmaya çalışıyor kimileri de sadece konuşuyordu. Öyle ya konuşmak da bir işti. Konuşmak serbest idi. Zaten Herkes, birilerinin bu işi yapacağını düşünüyordu. Çünkü iş önemli idi.

İş, önemli idi ve yapılmalıydı. Herkes, sıradan birinin yapabileceği bu önemli iş için birilerini davet ediyordu. Herkes konuşuyor ama iş ortada kalıyordu. Çünkü iş yapması gerekenler yapmıyordu ve işi yapmaya çalışanlar da “yayılmacılık” ile suçlanıyordu. İş büyüyor, ahiret hesabı zorlaşıyordu.

İş bitmeydi. Bir duruş, bir gayret gösterilmeli, dirilmeli ve iş bitirilmeli idi. İşi bitirecek olanların işini bitirmeye çalışıyordu eli........

© Merhaba Haber