Yirmi sekiz yaşında “Tunç” gibi bir delikanlı, anne ve babası ile on yedi yaşındaki erkek kardeşini ateşli silahla canlarına kıydıktan sonra neden intihar eder?
Bakırla kalayın karışımından elde edilen madene “tunç” deniliyor. Yarışmalarda üçüncülüğü elde eden yarışmacılara “tunç-bronz” madalya takarlar. Mecazi anlamda tunç “dayanıklı, sağlam” olarak da kullanılır. Tunç Çağından yaşadığımız Yapay Zekâ çağına kaç devir geçti… Demir Çağı (İ.Ö. 825-775) Hz. Davud’la başlamıştı… Davud peygambere verilen mucizeler arasında “demiri yumuşatma” (sûre-i Sebe, 10)” vardı. Ayrıca; “kuşların mantığı öğretilmişti” (Sûre-i Neml, 16).
Hz. Âdem ve Hz. Havva’dan beri insanlık bir “aile” etrafında toplanmadı mı? Aile, toplumun en küçük birimi. Devlet ise toplumun büyük ailesi değil mi?
“Bazı İslâm ahlâkçıları her iki kurumu birbirleri ile tanımlarlar ve ilişkileri bu zeminde ele alırlar. Buna göre devletin başındaki hükümdar, halka karşı şefkatli baba, halk ona akıllı evlat gibi davranmalı, kendi aralarında da candan kardeşler gibi olmalıdırlar. Bugün ailede ve devlette kaybedilen işte bu ahlâktır Modern Batının her şeyiyle çatışan zihniyetinin ülkemize taşınması sonucu insanımız öfke ve şiddet sarmalının içine düşmüş, aile ve toplumun huzuru kaçmıştır.” diyor Prof. Dr. Saffet Köse, “Aile Medeniyetinin Sonu” adlı eserinde.
Türkiye, Aile Yılı’na Bolu ve Konya’da yaşanan facia üstüne facialarla girdi. Köroğlu Dağlarının eteğinde kurulu Kartalkaya Kayak Merkezi’nde bir otelde 36’sı çocuk 78 can, yani aileler yanarak feci şekilde can verdiler. Şehrimizdeki vahşi katliamda annenin ismi Canfeda, kardeşin adı Hasan Can, babanın ismi Nureddin. Nurettin, “dinin ışığı” demek. Canfedâ ise, “uğrunda can verilebilecek olan” demek. Yâni “Çok imrenilen iyi veya güzel şeyler, davranışlar karşısında söylenen bir söz, can kurban.”
Hasan Can, X hesabından “Canlıların çoğunun ölümü hak eder, ölülerin bazılarının da yaşamı. Yaşamı onlara verebilir mi? Ölüm hakkında hüküm vermek için acele etme.” diyor. Hasan Can,........

© Merhaba Haber