Algı operasyonları, ölçüsüzlük, yaşadığımız zemini delen yerinden oynatan şerli depremler, çalkantılar, sürekli sapan yozlaştırılan değer(lendirme)ler.

Cambazlık, hokkabazlık, kuklacılık, gözbağcılık, başka adlar konsa dahi günün mesleği.

Bir tarafta âli hedefler uğruna can verenler; diğer tarafta etrafa gösterecek sağlam yüz bulamayan yüzsüzler, kullanışlı elemanlar âletler veya bazı kuyrukların sevdalısı peşindeki atletler(!)…

Zalimle mazlumun yer değiştirmesi, başa çıkılmayan gaddarın habisin kahramanlaştırılması, er geç yanında saf tutma.

Sanata edebiyata küresel kültüre, sempatik(!) zalimler yerleştiren, makul gösteren cümleler, emperyalistlere selam çakan gerçekleri ters yüz eden görsel yazılar değiniler beğeniler…

Mesela boykot ürünlerinin çoğu raflarda, yüksek katlardan gelen millî giydirimler(!) bindirimler; popüler mafya dizilerine bile, ne hikmetse hangi ihtiyaçtan sevimli Yahudi tacir yerleştirmeleri.

Elbette ırkçı değiliz ama savaş olanca hızıyla sürer, şehitlerin sayısı mütemadiyen artarken, bunlar incitici oluyor, manidar geliyor; çünkü bu tür eklentili hareketlerin, maksatlı gidişlerin hiç arkası kesilmiyor.

İlk defa 2003’de yayınlanmış, Amerika’ya yerleşmiş bir yazarın çoksatar kitabından:

Oğlunu politik görüşleriyle aydınlatan baba, misal şunları söylerdi:

“Bu dünyada gerçek erkeklerin sayısı yalnızca üç, Emir,” derdi. Parmaklarıyla sayardı: atak, kurtarıcı Amerika, Britanya ve İsrail.........

© Merhaba Haber