'İyilik etmek' ya da 'kötülük etmek' eylemlerinin akla getirdikleri, hep bir başkaşıyla, başkalarıyla, onlar için ve onlara doğru yapılan işlerdir, öyle değil mi? Hani mesela "Bugün ne iyilik/kötülük ettin?" sorusunu cevaplandırmak için illa başkalarının -görebildiğimiz kadarıyla- hayrının ya da şerrinin müsebbibi olacak olan 'yapılanlar ve edilenler' gelir akla...
Peki. Bunu eleştirmeyeceğim şimdi. O iyiliği/kötülüğü aslında(!) kendinize ve kendiniz için yaptınız, tadında cümleler kurmayacağım. Daha ziyade, sıklıkla kabul edilmiş olan düşünce şeklinden yola çıkacağım, ilk başta bahsettiğim.
Üzerinde uzun uzadıya düşünülmüş ve dikkatlice planlanmış olan bir kötülük ya da iyilik mi, yoksa, anlık bir refleksle bünyemizden hasıl olmuş olan bir iyilik ya da kötülük mü daha anlamlı, evla ya da şeytanidir, diye soracağım. Kaldı ki, o anlık ve refleksif -gibi görünen- tepkilerin, yerleşmiş ve kemikleşmiş bir zeminin üzerine inşa edilmiş olan yapılar olduğu, pekala söylenebilir.
'An'ı okumak', diye bir tabir vardır... Anlık olarak perdeleri açılan bir sahneye........

© Merhaba Haber