“Kelâmın i’mali ihmâlinden evlâdır.”
Mecelle

Benim şeyhım (Allah ona rahmet etsin, Kadirî – Rıfaî şeyhı idi) duasında “ya Rab, bizi bildiğimizle yargıla” derdi. Özel sohbetlerinde ise bu duasının yanlış anlaşıldığını, ”Allah’ım kulunu bildiği kadarından sorumlu tut, bilmediği yerden değil” demek istemediğini, tam aksine ”o kulun ne kadar çok biliyorsa ona o kadar rahmet, muhabbet, merhamet eyle” dediğini açıklardı.

Gerçekten de, bilgi de nimettendir. Ekmek gibi, su gibi, tuz gibi, bilgi de bir “mahluk”tur, “halkedilmiş”tir, yaratılmıştır, faydalanmamız için bize sunulmuştur. Üstelik hayvanların rejimi Kapitalizmin suyu ekmeği tuzu parayla alınabilir yapmasına rağmen hâlâ büyük ölçüde bedavadır.

Bir şeyi az önce bilmiyor olmakla az sonra öğrenmiş olmak, biliyor olmak arasındaki geçişte metafizik bir boyut vardır, ilâhi bir olaydır. Öğrenmek ibadettir, bilmek marifettir.

Vefatının ardından ömrü boyunca itikadını yitirmemiş bir has Müslüman hakkında ileri geri konuşmanın Allah’ın hatrına dokunacağını bir an olsun vehmetmeden konuşan terbiyesizler ve hastalığında da vefatında da (şehit anneleri de dahil) her kesimden gördüğü iltifata bakıp........

© Medyascope