Stililê köyündeyiz. Şimdiki adıyla Akarsu. Resmi kayıtlarda mahalle yazılı ancak dünyanın dört bir yanına dağılmış sakinleri ve terk etmeyen ahalisi köy demekten vazgeçmiyor.

Yüzyıllar boyunca devlet hizmetlerinin konumlandığı bir yer. Okulu daima açık olmuş. Posta teşkilatı bile aksamamış hiçbir zaman. Ancak bu köyün şöhreti ne yemişinden ne üzerinde bulunduğu tarihî yollardan. Stililê’nin şöhreti yakın dönem Türkiye tarihine damga vurmuş bir isimden geliyor: Musa Anter. Sadece Kürtlerin değil onu tanıyan demokratik duruşu olan herkesin Apê Musa’sı.

Bugün 20 Eylül. Tam 33 yıl önce Diyarbakır’da katledildi. Bugün sadece köylüleri değil, Türkiye’nin dört bir yanından onun hatırasına ve yazdıklarına bağlı olanlar burada. Yurtdışından dostları, torunları, meslektaşları burada.

Türkiye’de hak ve özgürlükler adına ortamın konjonktür gereği yumuşadığı zamanlarda değil, söz gelimi 1940’lı yıllarından karanlığında bile yazıyla, öğrencilere verdiği destekle mücadelesini sürdürmüş bir aydın. (Türk edebiyatının ‘1940 acılı kuşağı’ olarak ifade edilen neslinden söz edilirken nedense aynı baskıya maruz kalan Musa Anter’den söz edilmez).

1960’larda TİP’te 1980’lerin sonunda SHP’nin yol ayrımında HEP’te mücadeleyi sürdürmüş. Türkiye solunun yeraltı tarihi incelendiğinde de karşımıza çıkacaktır; ama bu konuda bilgiler çok sınırlı.

Yolu sürgünlerden, hapislerden kurtulmamış. Ancak, bu köyle, köylüleriyle bağını hiçbir zaman koparmamış.

Ölümünden sonraki yıllarda evlatları ve dostlarının çabasıyla eski köy evi müzeye dönüştürülmüş. Müzede kişisel eşyaları ve kitaplığı yer alıyor. Elbette Anter ailesinin........

© Medyascope