Bu haftaki yazısında Türkiye’de siyasetin geleceği ve muhalefetin stratejileri üzerine incelemelerini paylaşan Kemal Can, muhalefetin “daha akıllı olmasını” gerektiren nedenleri sıralıyor.

Bir taraftan “süreç” tartışmaları, bir taraftan iktidarın başlattığı geniş cepheli taarruz, dalgalı ama düzenli bir salınımla ilerliyor. Dört ayını tamamlayan hadisenin—daha başından hatta planlama aşamasından itibaren—bütün parçalarının birlikte ele alındığı fikrim değişmediği gibi iyice pekişti. İddia edildiği veya bazen göründüğü gibi, çelişkili adımların yarattığı bir karmaşa yok; ya da “farklı” hedeflere yürüyor görünen adımlar birbirini dengeleyen olmaktan ziyade besleyen dinamikler biçiminde işletiliyor. Bazen—son haftalarda olduğu gibi—“süreç” -veya Suriye- biraz sakinliyor ve baskı dalgası yükseliyor, bazen -muhtemelen önümüzdeki haftalarda olacağı gibi- “müzakere trafiği” hareketleniyor. Bu dalgalanma, el yordamıyla yürütülen bir ayarlama çabası gibi de görünmüyor. Hedefler, adımlar ve yöntemler hiç rastlantısal değil. Ayrıca—bütün strateji oyunlarında olduğu gibi—bu tasarım, sadece kendi hamlelerinin kronolojisini içermiyor, rakip bütün aktörlerin seçeneklerini de yönetmeyi amaçlıyor.

Bu yüzden olup bitene tanımlayıcı isimler yapıştırmak, yapılanlara çarpıcı sıfatlar yakıştırmak, artık—aslında eskiden de—fazla fonksiyonel değil. Elbette yapılanın adını koyarak tepki göstermekten asla vazgeçmemek ve bunu da en geniş birlikteliği sağlayarak yapmak lazım. Ancak, mücadelenin “tepkisizlik” ve “tepki örgütlemedeki beceriksizlik” gibi hayıflanmalardan fazlasına ihtiyaç duyduğu bir aşamaya gelindiğini de görmek gerek. Daha önce de birkaç kez söylediğim üzere, “gidici ve çaresiz oldukları için” bunların olduğu rehavetinin (avuntusunun) kimseye iyi gelmediği ve rahatlatıcı olmadığı ortada. Her şeyden önce, yapılanları tek tek ve şaşırtıcı vakalar olarak ele almaktan vazgeçmek akıllıca bir başlangıç olabilir. Büyük veya çok ince (zekice) bir komployla karşı karşıya olunduğu fikrine savrulmadan, bütünlüklü ama son derece basit ve kaba tasarımı görmek pekala mümkün. Fakat, bu stratejiye son derece sınırlı araçlarla etkili cevap üretmek, çok daha fazla akıl ve emek gerektiriyor.

Senelerdir ilerletilmek ve etkili bir araç haline getirilmek yerine—iktidar tarafından baskılanmaya paralel olarak—ihtiyat gerekçesiyle sürekli baskılanarak........

© Medyascope