Sana etnik kökenini sordular bir gün. Sen de cevaben “Ben Türküm, ama bu mesele çözülene kadar Kürdüm” dedin. Neden mi? Çünkü, seleflerinden Yunus Emre’nin söylediği gibi yaşıyordun sen. Ne demişti Koca Yunus:

“Sen sana ne sanırsan

Ayrığa da onu san

Dört kitabın manası

Budur eğer var ise”

Ahmet Yesevi ile başlayan, Baba İshak’a ve ondan da günümüze kadar uzanan Anadolu erenlerinin, Anadolu’yu var edenlerin, Anadolu’yu yurt edenlerin temsilcisiydin sen. Anadolu senin gibi Türkmenler sayesinde Türk’e kucak açtı, Türk’e ocak oldu. Sen ve senden öncekiler için öteki yoktu. Sen fütüvvet yoluna sadece baş koymadın, kalbini de bıraktın. Cellatlar alamadı bunca zaman başını ama kalbin kaldıramadı artık bunca yaşananı.

Sen, barış ve kardeşliğin hakkını vererek yaşadın. Bu yolun gerekleri zordur, kahrı boldur, cefası çoktur ama sefası yoktur derler. Ve derler ki, ey yolcu talipsen eğer bilmelisin; cezalandırabilecekken affedecek, güçlüyken tevazu gösterecek ve yokluk vakti dahi cömertlik edip minnetsiz vereceksin.

Evet Baba Sırrı; sen, milletin kürsüsünde muktedirken dahi seni zindana atanlara, sana zulmedenlere hakkını helal ettin. Zira senin kişisel bir hesabın, kişisel bir husumetin yoktu. Yaptıkları zulmün mahcubiyetini dahi duymayıp sırıtanlara inat sen, helallik vermenin bile mahcubiyet arz ettiğini gösterdin. Sen, Anadolu erenlerinin bu topraklardaki 1000 yıllık nefesini yüksek sesle dillendirdin.

Evet Baba Sırrı; sen, senin makamında olanların halktan uzak şatafatlı yaşamlarına inat, son nefesine kadar halkla iç içe, mütevazı bir yaşam sürdün.........

© Medyascope