Hasan Cemal, T24’teki köşesinde CHP mitingini gözleri yaşararak ve uzun yıllardır ilk kez bir eylemi içinde hissederek takip ettiğini yazdı ya, birçoklarını anlamsız bir telaş, bazılarını ise yersiz bir sevinç dalgası sardı.

Hemen kaleme davranan Ertuğrul Özkök, Hasan Cemal haricinde Murat Belge ile Nuray Mert’in de adını vererek, liberallerin CHP övgüsüne yer verdi.

En matrak olanıysa, analizlerini büyük bir ciddiyetle takip ettiğim bir siyaset yorumcusuna her sabah sorular soran bir genç gazetecinin, Hasan Cemal’in daha önce Erdoğan övgülerini hatırlatarak liberalleri “gücün yanında saf tutmakla” itham etmesiydi.

Bereket, yorumcu cevaplarken sorudaki ithamı düzeltti de genç gazetecinin ileride daha büyük bir mahcubiyet duymasının önüne geçti.

AKP’nin liberallere neden destek verdiğini, destek verirken bile sürdürdükleri eleştirilerini, yolların neden ayrıldığını yine bu köşedeki bir küçük yazı dizisinde anlatmıştım; anlaşılan, şimdi de liberallerin CHP ile arasındaki mesafenin neden azaldığını konuşmak gerekiyor.

Öncelikle şunu hatırlatmakta fayda görüyorum: liberaller nasıl ki dün AKP’li değillerdiyse, bugün de CHP’li değiller.

Dolayısıyla, bugün CHP’nin omzundan tutmak ne geçmişteki yazıları aklamak amacını taşıyor ne de CHP’ye yaranma çabası.

Zira bütün mesele, günün doğrularını söylemek ve yapılmasına katkı vermektir.

O günün doğrusu oydu, bugünün doğru bu.

Liberaller ne doğru bildiklerini söylemekten çekinir ne de fikirlerini miting meydanlarından haykıran bir siyasetçiye açıktan destek vermekten.

Bizim partici siyasi kültürümüzde pek görülmeyen bir hal bu; o yüzden de kafaları karışıyor, particilikten ve ideolojik saplantılardan başka bir şey bilmedikleri için bir insanın 2005’te AKP’ye, 2015’te HDP’ye, 2025’te........

© Medyascope