Son videosunu gördüm; ne yalan söyleyeyim, epey bir süre izlemedim, sonra açtım, bereket birkaç dakikaydı da sıkıntım bunaltıya dönüşmeden sona erdi.

Kemal Kılıçdaroğlu, bu akılları kimden alıyorsa, merak ediyorum, acaba kendisine ne kadar büyük bir kötülük ettiğini farkında mı?

Bakıyorum da videonun görüntülenmesi sayısının milyonu bulmasını kutluyorlar, videonun görüntülenmesi geometrik artınca bunu CHP’nin 7. Genel Başkanı’nın yeniden göreve döneceğinin bir işareti olarak yorumluyorlar.

Bu hezeyan beni üzüyor, bu zavallılık, bu acz, bu çırpınış.

Koca koca adamlar bu hâle düşmemeli.

Doğrusu ya, böyle anlarda ben hep “Bu insanı etrafında seven hiç mi kimse yok?” diye düşünürüm.

Kılıçdaroğlu’nun videosu değil milyon, trilyon izlense ne olur?

Hiçbir şey olmaz.

Bazı yorumcuların aksine “işbirlikçi” demeye dilim varmıyor benim. Hâlâ nasıl bir nefret objesine dönüştüğünü göremediğini, belki de bir girdabın içinde sürüklendiğini düşünmeyi yeğliyorum. Ama her yaptığıyla saygınlığından biraz daha götürüyor.

Geçen sene bugünlerde, hatta tam gününü de söyleyeyim, 29 Ekim’de Kemal Kılıçdaroğlu’nu Ankara’daki meşhur ofisinde ziyaret etmiştim.

Özellikle 14 Mayıs seçimlerine dair konuştuk; nasıl ihanete uğradığını anlattı. Ben de bu köşede o görüşmemizi anlatan bir yazı yazmıştım.

Kılıçdaroğlu’nun şu 13 aylık performansına bakınca onun........

© Medyascope