Kral kaybeder mi?

‘En büyük keşif, kendi içindeki potansiyeli fark etmektir’ demiş psikanaliz bilminin babası Sigmund Freud. İnsanların ne kadarı kendi içindeki potansiyeli fark edip kişisel yaşamlarında ve toplumsal gelişimde etkili olma yeterliliğine sahiptir bilinmez ama...

Yaşamın gerçeklerine bakıldığında bazılarının saklı potansiyelleri fark edip bu keşiflerinden alabildiğince fayda sağladıklarını görebiliyoruz kolaylıkla. Nasıl ki, kurgu sektörünün son dönemlerdeki en büyük keşfi de, psikiyatrist kaleminden çıkan ‘gerçek hayat hikayeleri’! Bu noktada yapılan keşfin olumlu bir sonuç doğurduğunu söylemek mümkün mü peki?

Maddi getiri açısından cevabın ‘Evet’ olduğu muhakkak. Bunun ötesi koca bir sıfır. Zira psikiyatrik vaka diye yedirilmeye çalışılan benzer kurguların içeriklerinde keşfedilecek yeni bir şey yok. Fütursuzca sergilenen erkek çapkınlığı...

Ahlaki değerlerle oynamaktan kaçınmayan mantık rezaleti... Kardeşinin, arkadaşının, akrabasının kocasına göz koyup erkek peşinde koştururken yuva yıkıcı hale gelen kadın aymazlığı... Ve marifet gibi pervasızca sergilenen şiddet... Bıkkınlık yaratan maddi potansiyelli gerçek hayat hikayelerinin olayı bunlardan ibaret.

İşin fenası yaratıcı senaryo yazma becerisi gösteremeyen sektörün, kendilerini düzeltmek yerine, bu tarz öyküleri peşpeşe ekrana sürmekten vazgeçmemekta. Bunun son örneği de, cümle değeri yine ve yeniden budayan ‘Kral Kaybederse’ oldu nitekim. Özünde kralın kaybedeceğini aktarmaya niyetli bir işti ama... Bize asıl düşündürdüğü, ‘Bitli baklanın kör alıcısının bol olduğu bir düzende kral kaybeder mi’ oldu!

Hal böyleyken ortama bir kez hakim olan, istediği gibi at koşturmasına alkış tutulan kralların asla kaybetmeyecekleri ve her durumdan bir şekilde kazançlı çıkmayı başaracakları gerçeğinde ‘Kral Kaybederse’ hakkında birkeç kelam edelim dedik biz de.

GİTMİŞ NAKİ, GELMİŞ KENAN...

Bir bakımevinin duvaları arasından Kenan Bey’in yaşlılık haliyle açılışını yapıp 30 yıl kadar öncesine dönerek ‘Avcının avına av olma’ sürecine giden yolun taşlarını döşemeye başlayan ‘Kral Kaybederse’ henüz ekrana çıkmadan eleştirileri de peşine takan işlerden. Eleştirilerin baş konusuysa içerikten ziyade Merve Dizdar ve Halit Ergenç isimleri oldu maalesef.

Maalesef diyorum çünkü ne Dizdar’ın yaşı ne de Ergenç’in peruğu önemli değil. Her iki ismin de performanslarıyla karakterlerin hakkını verdiği bir gerçek. Dahası Dizdar’dan çok daha yaşlı görünen 20’lik üniversite öğrencileri mevcut. Ayrıca Dizdar’ın makyaj yapmasına takılanlar için de, ‘‘Fadime’nin yaşadığı aile ortamıyla ters düşerdi.

Doğal haliyle görünmesi gayet mantıklı’’ diyeceğim. Yanı sıra Halit Ergenç’in peruğunu eleştirenlere de yaşı geçkin erkeklerin peruklardan-boyadan-botokstan medet umarak ortalıkta fink attıklarını hatırlatmak isterim.

Hergün balona dönmüş yüzleri yetmezmiş gibi filitreden göz kanatan görüntüleriyle reklamlarda-dizilerde boy gösterenleri unutmak mümkün mü? Dolayısıyla amaçları üzüm yemek değil bağcı dövmek olanlara........

© Medyafaresi