Bu yazıda da, “Bir fotoğraf, bin umut!” sloganından yola çıkarak, nezih olduğu için yaşamayı tercih ettiğim mahallede, mülk sahibinden daha sağlıklı nefes aldığımdan, mahallelinin akıl almaz ön yargılarına gülerek, süreci nesnel yapı içinde değerlendirmeye devam edelim.

Niçin?

2028’e varmadan örneğin 2026 yılında kurulacağını sandığım sandığın sağlıklı sonuçlarla açılması için…

Elbette konumuz muhalefet, konuğumuz iktidar…

Şu günlerde iktidarın ortaya koyduğu izahı güç soruşturmalar, gözaltılar, tutuklamalar, idari para cezaları meydanda iken muhalefetin ne yapması gerektiği önemli.

Başarmak için hangi adımlar, kimlerle, nasıl atılmalı?

Öncelikle konumuzun muhatabı,

1. Cumhurun katı uygulamalarına,

2. Medyanın iktidara olan inanılmaz desteğine,

3. Devlet imkanlarının sonuna kadar kullanılmasına,

4. Kendisinin parti içi sorunları gibi devasa engellere rağmen ayakta duruyor olmasını alkışlamak lazım.

Kolay değil. Para kimdeyse güç onda.

Paran varsa tedavi olursun, paran varsa iyi beslenirsin, paran varsa evlerin, arabaların olur, paran varsa çocuğunu yurt dışında okutursun, paran varsa satın alırsın, paran varsa sustursun, para olursa hem vallahi hem billahi tabiri caizse taparlar mı, taparlar.

Yıllar önce gazi mecliste insan hakları komisyonu üyesi olarak çalışan sosyal demokrat bir milletvekilinin ev toplantısında dinlemiştim.

Sayın milletvekili büyük bir heyecanla anlattı, anlattıkça coştu, coştukça ceketi kravatı kaldırdı attı.

“Şu haklar için mücadele ettim, bu haklar için gece gündüz uyumadım, haksızlığa uğrayan falanca için kavga ettim, sansür yüzünden açlık grevi yaptım…”

Nutkun en önemli yerinde sakalını sıvazlayan dayı dayanamayıp sordu, “Eee, eyi oğul eyi de benim cibime ne girdi…”

Son yerel seçimlerin galibi CHP,........

© Medya Siyaset