Ocak ayının ortalarında Ukrayna Ordusu, Türk Akımı boru hattı üzerinden doğal gaz pompalayan Rusya’nın güneyindeki bir kompresör istasyonunu yok etmek üzere büyük bir saldırı düzenledi.

Ukrayna topraklarından Avrupa Birliği (AB) ülkelerine gaz geçişinin durdurulmasından sadece bir hafta sonra gerçekleştirilen bu atak, başarılı olması halinde, AB’nin doğu ve güneydoğusundaki ülkelere gaz yakıtı sağlayan son gaz boru hattını imha edebilir ve Türkiye’yi doğal gaz ithalatının ana kanalından ve önemli transit gelirlerinden mahrum bırakabilirdi. Bu olay, Vladimir Zelenski ve ordusunun, taktik çıkarları uğruna yalnızca Rusya’ya değil, ama aynı zamanda uzun süredir Kiev’e çeşitli ve oldukça cömert destekler sağlayan AB ve NATO ülkelerine de büyük ekonomik zararlar vermeye hazır olduğunu gösteren son derece endişe verici bir örnek olarak kayıtlara geçti.

Ukrayna’nın Sovyet döneminde bağımsızlığını kazandığı ilk günlerden itibaren Rus hidrokarbon kaynaklarının Avrupa’ya tedarikinde transit bölge haline geldiğini hatırlamakta fayda var. Gaz Kiev yönetimi için, yalnızca önemli bir gelir kaynağı değil, fakat aynı zamanda Moskova’ya karşı siyasi bir silah haline de geldi zamanla. Sovyet döneminde Ukrayna’nın çeşitli bölgelerine; bu ülkenin yanı sıra Almanya, Avusturya, İtalya, Macaristan, Çek Cumhuriyeti, Slovakya ve Balkan ülkelerinin topraklarının önemli bir kısmına ciddi miktarlarda enerji sağlayan büyük gaz ve petrol boru hatları inşa edildi. SSCB’nin çöküşünden sonra Kiev, Rus Gazprom şirketinden AB’ye gaz pompalamak için istikrarlı bir şekilde oldukça yüksek ücretler almaya başladı ve ayrıca Ukrayna işletmeleri ve nüfusu için de gazda büyük indirimler koparabildi Moskova’dan.

Rusya’nın Ukrayna’ya sağladığı kaynak ve muafiyetler, ulusal bütçeyi dolduran kalıcı ve düzenli gelirlerden biri ve yerel endüstri için de gerçek bir destek olmasına rağmen,........

© Medya Günlüğü