Günümüzde insan ilişkileri giderek yüzeyselleşiyor. Duygular gizleniyor, çıkarlar ön plana çıkıyor ve samimiyet, sahte sözler ile aldatıcı davranışlara dönüşüyor.

Sosyal medyanın etkisiyle insanlar kendilerini olduklarından farklı göstermeye çalışırken, gerçeklik adeta bir hayale dönüşüyor. Jean Baudrillard’ın “simülasyon evreni” kavramı bu durumu anlamamıza yardımcı oluyor; gerçekliğin yerini aldanıcı bir üst gerçeklik alıyor. Artık insanlar, birbirleriyle değil, sosyal medya profilleriyle iletişim kuruyor. Dijital dünyada paylaşılan her an, her gülümseme ve her etkileşim, gerçekte olduğundan daha mükemmel görünüyor. Ancak bu görünüşün ardında, ne kadar boş ve yüzeysel olduğunu fark ediyoruz.

Bağlantılarımız artarken, derin ve kalıcı ilişkiler azalıyor. Arkadaşlarımıza daha kolay ulaşabiliyoruz, ancak onların gerçek duygularına ve iç dünyalarına erişmek bir hayli zorlaşıyor. Kimse kimseye tam anlamıyla açık olmuyor, herkes bir şekilde maske takıyor. Bu durum, ümitsizlik yaratmakla kalmıyor, aynı zamanda bizi şu soruları sormaya itiyor: Nerede kaybettik samimiyeti? Neden duygularımızı paylaşmaktan korkuyoruz?

Bu düşüncelerle “Sanal Samimiyetin Gerçek Hayattaki........

© Medya Günlüğü