Amerikalılar Mayıs ayının ilk cuma gününü “pantolonsuz gün” ilan etmişler.

Ben denk gelmedim ama o gün isteyenler don paça sokağa dökülüyor ve pantolonsuz gezmenin keyfini çıkarıyormuş. Üstelik bunu “Ulusal Pantolonsuz Gün” olarak tescil de ettirmişler. Bu sene ilk cuma Mayıs’ın ikisi…

Böyle bir gün kutlamanın tek amacı eğlenmekmiş. Gerçi sadece eğlenmek için dense de bazıları bugüne sosyolojik anlamlar yüklemeye çalışmaktaymış. “Asıl amaç özgürlüğün tadını çıkarmak ve bunun için de bacakları saran kumaşlardan kurtulmak” diyesilermiş.

“Bu bayramı kutlamak için tek kural var pantolon giymemek. Ötesi size kalmış, ister etek giyersiniz, ister şort, isterseniz de don. acaklarınıza rüzgârın esintisine ulaşabiliyorsa tamamdır.” Böyle diyenlere “Yok öyle hoşgörü; etek falan giyenler kandırıkçılık yapıyor, maksat donla gezmek” diyenler de var. Dantel tangası ile yollara dökülen de…

Ulusal pantolonsuz günüyle “metroya pantolonsuz binme günü”nü de karıştırmamak lazımmış çünkü o Ocak ayı başındaymış yani buz gibi bir havada pantolonlar fora ediliyormuş, bu Mayıs’ın bahar esintisinden farklı olarak.

New York’un dondurucu soğuğunda pantolonsuz metroya binmeyi 2002 yılında 7 kişilik bir ekip başlatmış. Tam bilmiyorum ama toplu taşımanın sorunlarına dikkat çekmeyi amaçladıklarını sanıyorum. Bu adet hızla yayılmış, ülke sınırlarını da aşmış. (Aşağıdaki video) Aynı oranda soğuk olan Londra’da bile buz gibi Ocak soğuğunda pantolonsuz metroya binenler oluyormuş. Covid salgınında ara verildiyse de hâlâ bu adet sürüyormuş.

“Ulusal Pantolonsuz Günü” ise çok daha önceden varmış. İlk kez 1980 yılında Teksas’ın Austin şehrinden başlamış. Okulların kapanmasını daha doğrusu final sınavlarının bitmesini kutlamak isteyen bir grup üniversite öğrencisinden çıkmış bu fikir. Austin Üniversitesinin adı “The Knighthood of BUH” olan komedi kulübünün üyesi olan bazı gençler okulu bitirerek kazandıkları özgürlüklerini kutlamak amacıyla pantolonlarını çıkarıp şehrin içinde dolaşmaya başlamışlar.

Baskıcı dini okullarda zorunlu olarak cüppeli kepli okuyan öğrencilerin bitirme töreninde keplerini fırlatıp atarak o baskıdan kurtulmalarını kutlama kabilinden başlattıkları bu don gömlek sevinme hikayesi yirmi sene boyunca her sene tekrarlayarak gelenekselleşmiş Austin’de. 2000’den sonra diğer şehir ve eyaletlere de sıçramış ve bir çeşit ritüele dönüşmüş. (Kendi okullarında bırak kepli cübbeli giyinmeyi kepin resmini bile görmeyen bizim gençlerimizin fotografçıdan arak kepli cüppeli diploma fotoğrafı çektirip törende kep fırlatmalarının anlamsızlığı anımsamadan edemedim.)

Bu pantolonsuz günün başlangıcı için bir başka hikâye daha var. 1980’lerde bir adam önemli bir toplantıya gideceği için karısından pantolonunu........

© Medya Günlüğü