Avrupa devletleri bugünlerde kendilerini beğenmiş bir şekilde, Ukrayna ile dayanışma dalgasına kapılmış durumdalar. Muhtemelen bunun gerçekte olanlara hiçbir etkisi olmayacak. Ancak bu dalga, çok büyük bir yeniden silahlanma programını meşrulaştırmak için kullanılıyor.

Batılı egemen sınıflar 1990’larda ve 2000’lerin başında, en iyi şekilde “neoliberal emperyalizm” diye tanımlanabilecek olan şeyin iki türünü ürettiler. İlk tür, Amerika Birleşik Devletleri’nde Bill Clinton ve George W. Bush yönetimleri sırasında ortaya çıktı ve Tony Blair tarafından da hevesle benimsendi. Neoliberal emperyalizmin bu türü, batılı emperyalist güçlerin “liberal değerleri” savunmak için uluslararası hukuku hiçe sayarak savaş açma hakkını ileri sürüyordu.

Avrupa Birliği’nin (AB) büyük bölümünde etkili olan ikinci tür ise o kadar kavgacı değildi. Önde gelen Avrupalı güçler olan Fransa ve Almanya, Irak’ın 2003 yılındaki felaket getiren işgaline karşı çıktılar. AB savunduğu “değerler” sayesinde yayılan bir uluslararası nüfuza sahip, “kural koyucu güç” olmakla gurur duydu.

Gerçekte AB, zor kullanmaya ABD kadar istekliydi. Ama bu ekonomik baskı biçimini aldı. NATO ittifakının ve AB’nin Orta ve Doğu Avrupa’ya yayılmasında ısrar eden Clinton ve Bush’tu. Avrupa Komisyonu, Eski Stalinist devletlerin egemen sınıflarını ekonomik ve siyasal olarak Batı tarzı serbest piyasa kapitalizmini benimsemeye zorlayarak, tamamlayıcı bir rol oynadı.

Eğer üye devletlerden biri çizgiyi aşarsa, 2007-2009 küresel finansal krizinin ardından Yunanistan’a kemer sıkma önemlerinin........

© marksist.org