“Saçaklızâde ve Osmanlı Dönemi Maraşlı Âlimler” kitabı ile Kahramanmaraş Sütçü imam Üniversitesi’nin çıkardığı “Kahramanmaraş Ansiklopedisi” ne yazdığım Maraşlı âlimler sayesinde, aslında Maraş’a, “Şâirler şehri” denilmesinden daha çok haklı olarak “Âlimler şehri” denilmesinin kaçınılmaz olduğuna inandım. Çünkü dünya çapındaki Maraşlı bu âlimler sözünü esirgemeyen ve kendilerini İslâmiyete adamış dirayetli kişilerdir. Örneğin birgün Mesûd Efendi, Kavalalı Mehmet Ali Paşa’nın oğlu İbrahim Paşa’yı damda sohbet ederken, süğükte (duvar üstleri) dolaştırıyor. İbrahim Paşa, Mesûd Efendi’ye “Hocam beni niye damın kenarlarında dolaştırıyorsun?” diye sorduğunda, Mesûd Efendi, “Paşam, kitaplarda “Zâlimin baştığı yerde ot bitmez.” yazıldığı için seni süğükte dolaştırıp, ot bitmemesini sağlamaya çalışıyorum diyerek ders vermek istemiştir. İbrahim Paşa da olgunluk göstererek bu âlimin dirayetine hayran kalıp, gülmüştür.

Şam’daki Maraşlı Allah dostu, Huzeyfetü’l-Mer’âşî’dir. Meşhur velîlerden olup, lakabı Sâdüddîn'dir. Babasının ismi, Katâde'dir. Şam civârında bulunan Mer'âş denilen şehirden olduğu için Mer'âşî nisbesiyle meşhur olmuştur. İbrâhim bin Edhem hazretlerinin talebelerindendir. Doğum târihi bilinmemektedir. 822 senesinde vefât etti. Zamânının âlimlerinden ilim tahsîl etti. Aklî ve naklî ilimlerde yüksek âlim oldu.........

© Maraş Gündem