Çarşıda, pazarda dolaşıyorum... İnsanların yüzlerine bakıyorum, ama o eski sıcaklık yok. Herkes birbirinden şüpheyle bakıyor, herkes birbirine kızgın gibi.
Ne oldu bize?
Kimin yanına varsam, hemen bir dedikodu, bir Gıybet, bir kem söz…
Oysa eskiden nasıldı? Komşular sabah birbirine “günaydın” derdi. selam verirdi, Esnaf, dükkânın önünden geçen çocuğa “gel oğlum, bir şeker al” derdi. Şimdi o tebessümler sanki tarihe karıştı.

Birbirimizi sevsek, ne olur?
Küsmek, darılmak, eleştirmek kolay… Ama sevmek, gönül işi, yürek işi.
Bakın sokaklara; bir kedi —bizim Maraş ağzıyla “püsük”— bile yanınıza gelip “sev beni” der gibi mırıldanıyor. Başını okşayınca gözlerini........

© Maraş Gündem