BUPAR Araştırma Direktörü ve Siyaset Bilimci Doç. Dr. Onur Alp Yılmaz’la 2028’de ilk kez oy kullanacak 6,5 milyon gençle ilgili konuşmamızı Cuma günü bu köşede okumaya başladınız.

Bugün devam edelim.

“Şırnak’ta yaşayan bir gençle, Etiler’de yaşayan bir gencin ortak bir kimlikle güdülendiğini düşünürken, yalnızca ‘muhalif gençliğe’ odaklanıp tekno-milliyetçilik dediğimiz şeyin ürettiği ‘Teknofest gençliğini’ görmezden gelmemize sebep olur” diyen Yılmaz’a sohbetimizde bu kez ‘siyasi partiler gençleri iyi okuyabiliyor mu’ diye sordum. İşte cevabı: “Ne Türkiye’de ne de dünyanın geri kalanında bu konuda başarılı bir siyasi parti olduğunu ifade etmek güç. İnsanlar siyasi partilerden ve siyasi elitlerden adeta nefret ediyor. Gençler de bu trendden azade değil. Bizim araştırmalarımızda da gençler ve toplumun geri kalanı arasında bu konuda bir paralellik var. Yüzde 80’i mevcut siyasetçilerin hiçbirine güvenmiyor ve yüzde 70’i de Türkiye’deki mevcut siyasi partilerin Türkiye’nin sorunlarını çözebileceğine inanmıyor. Bu da onlara anne ve babalarından daha kötü bir hayat standardına sahip olacaklarını düşündürüyor.”

★★★

Peki hangi partilere eğilimleri var?

Doç. Yılmaz’a göre, bu güvensizlik hali gençleri uçlara itiyor. Kendileri adına sistemden hesap soracak sistem dışı aktörlere doğru meylediyorlar: “Muhalif milliyetçi gençlik Zafer Partisi’ne eğilimli. Seçim dönemlerinde AK Parti ve CHP arasında gençler arasındaki makas görece açılıyor; ancak seçimlerden sonra gençlerin CHP dışındaki muhalif aktörlere dağılması ve kararsızlar safına geçmesiyle bu makas daralıyor. Bu yüzden CHP ve AK Parti arasında İmamoğlu operasyonu öncesinde çok büyük bir fark yoktu.”

★★★

Kuşak araştırmacıları onlara karşı “mış gibi yapmamak gerekiyor” diyordu 2023 seçimleri öncesi. Peki ya şimdi?

Doç. Onur Alp Yılmaz, “Yukarıda söylediklerimle paralel düşünmek lazım bunu. Evet, gençlerin muhalif olma trendi toplumun diğer kesimlerinin üzerinde. Ancak 2023 seçimlerinden önce, hatta 2018 seçimlerinden önce de ifade edildiği gibi genç seçmenin varlığı tek başına muhalefete seçim kazandıracak bir sihirli değnek değil. Muhalif siyasi elitlerin bekledikleri şey, kendilerine seçim kazandıracak bir nesneye dönüşmüş edilgen bir yığındı bugüne kadar. ‘Z kuşağı fetişizmi’nin altında da bu yatıyordu. İktidardan nefretin muhalefetten hoşnutsuzluğa ağır basacağı ideal kitleydi gençler muhalif siyasi elitler açısından.
Muhalif siyasi elitlerin kurdukları mikro iktidar ilişkilerinin sarsılmaması için ortaya koydukları bu kitleleri dışlama pratiği ise orta sınıf(laşma) kaygısı taşıyan gençliğin sahip olduğu bir potansiyeli de dışladı: Sıradan insanlarla, yani sokaktaki insanla kurulacak ilişkiler. Hatırlatayım, iktidarı bugün geldiği noktaya taşıyan en önemli etkenlerden biri de müesses nizam tarafından kamusal hayattan dışlanan, ancak kamusal hayatta var olmak isteyen başörtülü kadınların bu........

© Korkusuz